بایوها (صد یوه یا به زبان ساده یو) گروه‌های قومی مختلفی بودند که در هزاره اول پیش از میلاد و هزاره اول پس از میلاد در مناطق جنوب چین و ویتنام شمالی ساکن بودند.^[19] آن‌ها به‌خاطر موهای کوتاه، خالکوبی‌های بدن، شمشیرهای ظریف و قدرت دریایی‌شان معروف بودند.در دوره کشورهای متخاصم ، کلمه "یو" به ایالت یو در ژجیانگ اشاره داشت.پادشاهی های بعدی Minyue در فوجیان و Nanyue در گوانگدونگ هر دو ایالت یو محسوب می شدند.Meacham اشاره می کند که، در طول سلسله های ژو و هان، یوئه در قلمرو وسیعی از جیانگ سو تا یوننان زندگی می کردند، ^[20] در حالی که بارلو نشان می دهد که لوویو جنوب غربی گوانگشی و شمال ویتنام را اشغال کرده بود.^[21] کتاب هان قبایل مختلف یوئه را توصیف می کند و مردمانی را می توان از مناطق کوایجی تا جیائوزی یافت.^[22] قبایل یوئه با گسترش امپراتوری هان به مناطق جنوبی چین و ویتنام شمالی به تدریج آواره شدند یا در فرهنگ چینی جذب شدند.^[23]