در 6 آگوست 2019، دولت هند با لغو وضعیت ویژه یا خودمختاری اعطا شده به ایالت جامو و کشمیر بر اساس ماده 370 قانون اساسی هند، یک تغییر اساسی در قانون اساسی ایجاد کرد.این اقدام مقررات خاصی را که از سال 1947 وضع شده بود حذف کرد و منطقه ای را تحت تأثیر قرار داد که موضوع اختلافات ارضی بین هند، پاکستان وچین بوده است.همراه با این لغو، دولت هند اقدامات متعددی را در دره کشمیر اجرا کرد.خطوط ارتباطی قطع شد، حرکتی که پنج ماه به طول انجامید.هزاران نیروی امنیتی اضافی برای جلوگیری از هرگونه ناآرامی احتمالی در منطقه مستقر شدند.شخصیت‌های سیاسی برجسته کشمیری، از جمله وزرای ارشد سابق، بازداشت شدند.این اقدامات توسط مقامات دولتی به عنوان اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از خشونت توصیف شد.آنها همچنین لغو را به عنوان ابزاری برای دسترسی کامل مردم ایالت به برنامه‌های مختلف دولتی، مانند مزایای رزرو، حق تحصیل و حق اطلاعات توجیه کردند.در دره کشمیر، واکنش به این تغییرات به شدت از طریق تعلیق خدمات ارتباطی و اعمال مقررات منع آمد و شد تحت بند 144 کنترل شد. در حالی که بسیاری از ملی گرایان هندی این حرکت را به عنوان گامی در جهت نظم عمومی و رفاه در کشمیر جشن گرفتند، این تصمیم با واکنش متفاوتی در میان احزاب سیاسی در هند مواجه شد.حزب حاکم بهاراتیا جاناتا و چندین حزب دیگر از این لغو حمایت کردند.با این حال، با مخالفت احزاب از جمله کنگره ملی هند، کنفرانس ملی جامو و کشمیر و دیگران مواجه شد.در لاداخ، که بخشی از ایالت جامو و کشمیر بود، واکنش‌ها بر اساس خطوط جامعه تقسیم شد.در حالی که مردم در منطقه عمدتا شیعه مسلمان کارگیل به این تصمیم اعتراض کردند، جامعه بودایی در لاداخ تا حد زیادی از آن حمایت کرد.رئیس‌جمهور هند بر اساس ماده 370 دستوری برای لغو فرمان ریاست‌جمهوری 1954 صادر کرد و عملاً مقررات خودمختاری اعطا شده به جامو و کشمیر را لغو کرد.وزیر کشور هند لایحه ای را برای سازماندهی مجدد به پارلمان ارائه کرد که در آن پیشنهاد تقسیم ایالت به دو قلمرو اتحادیه، که هر کدام توسط معاون فرماندار و یک مجلس قانونگذاری تک مجلسی اداره می شود، ارائه کرد.این لایحه و قطعنامه لغو وضعیت ویژه ماده 370 به ترتیب در 5 و 6 آگوست 2019 در هر دو مجلس پارلمان هند - راجیا سبها (مجلس علیا) و لوک سبها (مجلس سفلی) مورد بحث و بررسی قرار گرفت.این یک تغییر قابل توجه در حکومت و اداره جامو و کشمیر است که نشان دهنده تغییر عمده در رویکرد هند به این منطقه استراتژیک مهم و حساس سیاسی است.