آزادسازی اقتصادی در هند که در سال 1991 آغاز شد، تغییر قابل توجهی را از اقتصاد قبلاً تحت کنترل دولت به اقتصاد بازتر برای نیروهای بازار و تجارت جهانی نشان داد.هدف از این گذار این بود که اقتصاد هند بیشتر بازار محور و مصرف محور باشد، با تمرکز بر افزایش سرمایه گذاری خصوصی و خارجی برای تحریک رشد و توسعه اقتصادی.تلاش های قبلی برای آزادسازی در سال 1966 و اوایل دهه 1980 چندان جامع نبود.اصلاحات اقتصادی 1991 که اغلب به عنوان اصلاحات LPG (آزادسازی، خصوصی‌سازی و جهانی‌سازی) شناخته می‌شود، عمدتاً توسط بحران تراز پرداخت‌ها آغاز شد و منجر به رکود شدید شد.انحلال اتحاد جماهیر شوروی ، که ایالات متحده را به عنوان تنها ابرقدرت باقی گذاشت، همچنین نقش مهمی را ایفا کرد، همانطور که نیاز به برآورده کردن الزامات برنامه های تعدیل ساختاری برای وام از موسسات مالی بین المللی مانند صندوق بین المللی پول و بانک جهانی بود.این اصلاحات تأثیرات عمیقی بر اقتصاد هند داشت.آنها منجر به افزایش چشمگیر سرمایه گذاری خارجی شدند و اقتصاد را به سمت یک مدل خدمات محور تر هدایت کردند.روند آزادسازی به طور گسترده ای با تقویت رشد اقتصادی و مدرن سازی اقتصاد هند شناخته می شود.با این حال، موضوع بحث و نقد نیز بوده است.منتقدان آزادسازی اقتصادی در هند به چندین نگرانی اشاره می کنند.یکی از مسائل مهم تأثیرات زیست‌محیطی است، زیرا گسترش سریع صنعتی و مقررات آسان‌تر برای جذب سرمایه‌گذاری ممکن است منجر به تخریب محیط‌زیست شده باشد.یکی دیگر از زمینه های نگرانی، نابرابری اجتماعی و اقتصادی است.در حالی که آزادسازی بدون شک منجر به رشد اقتصادی شده است، مزایای آن به طور مساوی بین جمعیت توزیع نشده است، که منجر به افزایش نابرابری درآمد و تشدید نابرابری های اجتماعی شده است.این نقد منعکس کننده بحث جاری در مورد تعادل بین رشد اقتصادی و توزیع عادلانه مزایای آن در سفر آزادسازی هند است.