در سال 1693، طلا در Minas Gerais در برزیل کشف شد.اکتشافات عمده طلا و بعدها الماس در Minas Gerais، Mato Grosso و Goias منجر به "هشت طلا" با هجوم زیادی از مهاجران شد.این دهکده به مرکز اقتصادی جدید امپراتوری تبدیل شد، با حل و فصل سریع و برخی درگیری ها.این چرخه طلا منجر به ایجاد بازار داخلی و جذب تعداد زیادی از مهاجران شد.هجوم طلا به طور قابل توجهی درآمد تاج پرتغال را افزایش داد، که یک پنجم کل سنگ معدن استخراج شده یا "پنجم" را دریافت کرد.انحراف و قاچاق، همراه با درگیری بین پائولیستا (ساکنان سائوپائولو) و امبواباس (مهاجران از پرتغال و سایر مناطق برزیل) مکرر بود، بنابراین مجموعه کاملی از کنترل های بوروکراتیک در سال 1710 با کاپیتانی سائوپائولو و میناس گرایس آغاز شد.در سال 1718، سائوپائولو و میناس گرایس دو کاپیتان شدند و هشت ویلا در دومی ایجاد شد.این تاج همچنین استخراج الماس را در صلاحیت خود و به پیمانکاران خصوصی محدود کرد.علیرغم گالوانیزه طلا به تجارت جهانی، صنعت کشت و زرع در این دوره به صادرات پیشرو برای برزیل تبدیل شد.شکر در سال 1760 50 درصد از صادرات (با طلا 46 درصد) را تشکیل می داد.طلای کشف شده در ماتو گروسو و گویاس، علاقه به تحکیم مرزهای غربی مستعمره را برانگیخت.در دهه 1730 تماس با پاسگاه‌های اسپانیایی بیشتر اتفاق می‌افتد و اسپانیایی‌ها تهدید می‌کردند که یک اکسپدیشن نظامی را برای حذف آنها راه‌اندازی می‌کنند.این اتفاق نیفتاد و در دهه 1750 پرتغالی ها توانستند یک دژ سیاسی در منطقه ایجاد کنند.