توافقنامه میز گرد لهستان در آوریل 1989 خواستار خودگردانی محلی، سیاست های تضمین شغل، قانونی شدن اتحادیه های کارگری مستقل و بسیاری از اصلاحات گسترده شد.تنها 35 درصد از کرسی‌های سجم (مجلس سفلی قوه مقننه ملی) و همه کرسی‌های سنا آزادانه مورد رقابت قرار گرفتند.باقی مانده کرسی های سجم (65 درصد) برای کمونیست ها و متحدان آنها تضمین شده بود.در 19 اوت، رئیس جمهور یاروزلسکی از روزنامه نگار و فعال همبستگی تادئوش مازوویتسکی خواست تا دولت تشکیل دهد.در 12 سپتامبر، سجم، نخست وزیر مازوویچکی و کابینه او را تایید کرد.Mazowiecki تصمیم گرفت اصلاحات اقتصادی را به طور کامل به دست لیبرال های اقتصادی به رهبری معاون جدید نخست وزیر Leszek Balcerowicz بسپارد که به طراحی و اجرای سیاست "شوک درمانی" خود ادامه داد.برای اولین بار در تاریخ پس از جنگ، لهستان دولتی به رهبری غیر کمونیست ها داشت که به زودی نمونه ای را برای سایر کشورهای بلوک شرق در پدیده ای به نام انقلاب های 1989 دنبال کرد. پذیرش "خط ضخیم" توسط مازوویچکی. فرمول به این معنی بود که "شکار جادوگر" وجود نخواهد داشت، یعنی عدم انتقام جویی یا طرد شدن از سیاست در رابطه با مقامات سابق کمونیست.تا حدی به دلیل تلاش برای شاخص‌سازی دستمزدها، تورم در پایان سال 1989 به 900 درصد رسید، اما به زودی با روش‌های رادیکال با آن مقابله شد.در دسامبر 1989، سجم طرح بالسروویچ را تصویب کرد تا اقتصاد لهستان را به سرعت از یک اقتصاد برنامه ریزی شده متمرکز به یک اقتصاد بازار آزاد تبدیل کند.قانون اساسی جمهوری خلق لهستان برای حذف اشاره به "نقش رهبری" حزب کمونیست اصلاح شد و کشور به "جمهوری لهستان" تغییر نام داد.حزب کمونیست کارگران متحد لهستان در ژانویه 1990 خود را منحل کرد. به جای آن، حزب جدیدی به نام سوسیال دموکراسی جمهوری لهستان ایجاد شد.«خودگردانی سرزمینی» که در سال 1950 لغو شد، در مارس 1990 قانونگذاری شد تا توسط مقامات منتخب محلی رهبری شود.واحد اساسی آن gmina مستقل اداری بود.در نوامبر 1990، لخ والسا برای یک دوره پنج ساله به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد.در دسامبر، او اولین رئیس جمهور منتخب مردم لهستان شد.اولین انتخابات آزاد پارلمانی لهستان در اکتبر 1991 برگزار شد. 18 حزب وارد سجم جدید شدند، اما بزرگترین نماینده تنها 12 درصد از کل آرا را به دست آورد.در سال 1993، گروه نیروهای شمالی سابق شوروی، که بقایای سلطه گذشته بود، لهستان را ترک کرد.لهستان در سال 1999 به ناتو پیوست. عناصری از نیروهای مسلح لهستان از آن زمان در جنگ عراق و جنگ افغانستان شرکت کرده اند.لهستان به عنوان بخشی از گسترش خود در سال 2004 به اتحادیه اروپا ملحق شد. با این حال، لهستان یورو را به عنوان ارز و ارز قانونی خود انتخاب نکرده است، بلکه از زلوتی لهستانی استفاده می کند.در اکتبر 2019، حزب حاکم قانون و عدالت لهستان (PiS) در انتخابات پارلمانی پیروز شد و اکثریت خود را در مجلس سفلی حفظ کرد.دومین ائتلاف مدنی میانه رو (KO) بود.دولت نخست وزیر ماتئوش موراویسکی ادامه داد.با این حال، یاروسلاو کاچینسکی، رهبر PiS، قدرتمندترین شخصیت سیاسی در لهستان به حساب می‌آمد، اگرچه عضوی از دولت نبود.در ژوئیه 2020، رئیس جمهور آندژی دودا، با حمایت PiS، دوباره انتخاب شد.