اولین تقسیم لهستان در سال 1772 به عنوان اولین تقسیم از سه تقسیم که در نهایت به موجودیت مشترک المنافع لهستان-لیتوانی در سال 1795 پایان داد. رشد قدرت در امپراتوری روسیه پادشاهی پروس و سلطنت هابسبورگ (پادشاهی گالیسیا) را تهدید کرد. و لودومریا و پادشاهی مجارستان) و انگیزه اصلی در پس تقسیم اول بود.فردریک کبیر، پادشاه پروس، تقسیم را مهندسی کرد تا از جنگ اتریش که به موفقیت های روسیه در برابر امپراتوری عثمانی غبطه می خورد، جلوگیری کند.مناطق در لهستان توسط همسایگان قدرتمندتر آن (اتریش، روسیه و پروس) تقسیم شد تا تعادل منطقه ای قدرت در اروپای مرکزی بین این سه کشور برقرار شود.از آنجایی که لهستان قادر به دفاع موثر از خود نبود و نیروهای خارجی در داخل کشور بودند، سجم لهستان در سال 1773 در جریان تقسیم سجم، که توسط سه قدرت تشکیل شد، تقسیم را تصویب کرد.