پادشاهی بازیابی شده هانتاوادی پادشاهی بود که از سال 1740 تا 1757 برمه سفلی و بخش‌هایی از برمه علیا حکومت کرد. این پادشاهی از شورش جمعیت پگو به رهبری مون شکل گرفت که سپس مون دیگر و همچنین دلتا باما و کارنس از این کشور را جمع کردند. برمه سفلی، در برابر سلسله تونگو آوا در برمه علیا.شورش موفق شد وفاداران تونگو را اخراج کند و پادشاهی مون‌زبان Hanthawaddy را که از سال 1287 تا 1539 برمه سفلی حکومت می‌کرد، بازسازی کرد. - جمعیت ماه برمه سفلی.پادشاهی تازه تاسیس با حمایت فرانسوی ها به سرعت فضایی را برای خود در برمه سفلی ایجاد کرد و به پیشروی خود به سمت شمال ادامه داد.در مارس 1752، نیروهای آن آوا را تصرف کردند و به سلسله 266 ساله تونگو پایان دادند.^[56]سلسله جدیدی به نام Konbaung به رهبری پادشاه Alaungpaya در برمه علیا به وجود آمد تا نیروهای جنوبی را به چالش بکشد و تا دسامبر 1753 تمام برمه علیا را فتح کرد. پس از شکست تهاجم Hanthawaddy به برمه علیا در سال 1754، پادشاهی از چسب خارج شد.رهبری آن در اقدامات خود خنثی‌کننده خانواده سلطنتی تونگو را کشت و برمن‌های قومی وفادار را در جنوب مورد آزار و اذیت قرار داد، که هر دو تنها دست آلونگپایا را تقویت کردند.^[57] در سال 1755، آلونگپایا به برمه سفلی حمله کرد.نیروهای کونباونگ دلتای ایراوادی را در می 1755، فرانسوی ها از بندر تانلین در ژوئیه 1756 و سرانجام پایتخت پگو را در مه 1757 تصرف کردند. سقوط هانتاوادی بازسازی شده آغاز پایان تسلط چند صد ساله مردم مون بر برمه سفلی بود. .انتقام‌جویی‌های ارتش Konbaung، هزاران مونس را مجبور به فرار به سیام کرد.^[58] در اوایل قرن 19، همسان سازی، ازدواج های درونی، و مهاجرت دسته جمعی خانواده های برمه از شمال، جمعیت مون را به اقلیت کوچکی کاهش داده بود.^[57]