استفان اول کرنویویچ قدرت خود را در زتا تثبیت کرد و به مدت 14 سال، از 1451 تا 1465، حکومت کرد. او در طول حکومت خود، اندکی پس از مرگ مستبد جوراج برانکوویچ، استبداد را کاملاً تحت تسلط عثمانی ها دید.در زمان استفان کرنویویچ، زتا شامل منطقه لووچن در اطراف Cetinje، 51 شهرداری بود که شامل رودخانه Crnojević، دره Zeta، و قبایل Bjelopavlići، Pješivci، Malonšići، Piperi، Hoti، Kelmendi و دیگران بود.جمعیت مناطق تحت کنترل استفان حدوداً بود.30000 نفر، در حالی که کل جمعیت منطقه زتا (از جمله سرزمین های تحت سلطه خارجی) حدوداً بود.80000.ونیزی‌ها و هرتزوگ استیپان ووکچیچ کوساچا از سنت ساوا (منطقه هرزگوین به نام او نامگذاری شده است) با بهره‌گیری از موقعیت ضعیف مستبد جوراج ، بخش‌هایی از قلمرو او را فتح کردند.استفان اول کرنویویچ، که قبلاً خود را به عنوان رئیس کرنویویچ (حدود 1451) در زتای علیا تثبیت کرده بود، مجبور شد امتیازات ارضی بدهد.علاوه بر این، کوساچا، ایوان، پسر استفان را به عنوان یک گروگان سیاسی گرفت، به این امید که استفان را وادار کند که هر زمان که لازم باشد از او جانبداری کند.استفان با مارا، دختر یک گیون کاستریوتی سرشناس آلبانیایی ، که پسرش قهرمان ملی آلبانی، اسکندربیگ بود، ازدواج کرد.در سال 1455، استفان با متحد خود ونیز قراردادی منعقد کرد و تصریح کرد که زتا برتری اسمی ونیز را به رسمیت می شناسد و در عین حال استقلال واقعی خود را تقریباً از هر نظر حفظ می کند.در این توافقنامه همچنین تصریح شده بود که زتا در ازای دریافت کمک سالانه به ونیز در مواقع خاص کمک نظامی خواهد کرد.اما از همه جهات دیگر، حکومت استفان در زتا بلامنازع بود.