انقلاب رمضان که در 8 فوریه 1963 رخ داد، یک رویداد مهم در تاریخ عراق بود که نشان دهنده سرنگونی دولت قاسم در آن زمان توسط حزب بعث بود.این انقلاب در ماه مبارک رمضان به وقوع پیوست و نام آن از این روست.عبدالکریم قاسم که از زمان کودتای 1958 نخست وزیر بود، توسط ائتلافی از بعثی ها، ناصری ها و دیگر گروه های پان عرب سرنگون شد.این ائتلاف از رهبری قاسم، به ویژه سیاست عدم تعهد او و عدم پیوستن به جمهوری متحده عربی، اتحادیه سیاسی بینمصر و سوریه، ناراضی بود.حزب بعث به همراه متحدانش کودتا را سازماندهی کردند.افراد کلیدی شامل احمد حسن البکر و عبدالسلام عارف بودند.این کودتا با خشونت قابل توجهی همراه بود و تعداد قابل توجهی تلفات، از جمله خود قاسم، که اندکی بعد دستگیر و اعدام شد، همراه بود.پس از کودتا، حزب بعث شورای فرماندهی انقلابی (RCC) را برای اداره عراق تأسیس کرد.عبدالسلام عارف به عنوان رئیس جمهور منصوب شد و البکر نخست وزیر شد.با این حال، جنگ قدرت داخلی به زودی در داخل دولت جدید پدیدار شد که منجر به کودتای بیشتر در نوامبر 1963 شد. این کودتا حزب بعث را از قدرت کنار زد، اگرچه آنها در سال 1968 به قدرت بازگشتند.انقلاب رمضان به طور قابل توجهی بر چشم انداز سیاسی عراق تأثیر گذاشت.این اولین باری بود که حزب بعث در عراق قدرت گرفت و زمینه را برای تسلط آنها در آینده از جمله ظهور صدام حسین فراهم کرد.همچنین مشارکت عراق در سیاست پان عربی را تشدید کرد و پیش درآمد مجموعه ای از کودتاها و درگیری های داخلی بود که مشخصه سیاست عراق برای دهه ها بود.