صعود صدام حسین به قدرت در عراق با تثبیت نفوذ و کنترل استراتژیک مشخص شد.در سال 1976، او به ژنرال نیروهای مسلح عراق تبدیل شد و به سرعت به عنوان چهره کلیدی دولت ظاهر شد.با رو به زوال سلامتی رئیس جمهور احمد حسن البکر، صدام به طور فزاینده ای به چهره دولت عراق چه در داخل و چه در امور بین المللی تبدیل شد.او عملاً معمار سیاست خارجی عراق شد و کشور را در تعاملات دیپلماتیک نمایندگی کرد و به تدریج سال‌ها قبل از به قدرت رسیدن رسمی خود در سال 1979 به رهبر واقعی تبدیل شد.صدام در این مدت بر تقویت موقعیت خود در حزب بعث متمرکز شد.او با دقت با اعضای اصلی حزب روابط برقرار کرد و یک پایگاه حمایتی وفادار و با نفوذ را تشکیل داد.مانورهای او نه تنها برای به دست آوردن متحدان بلکه برای تضمین تسلط خود در حزب و دولت بود.در سال 1979، زمانی که البکر معاهداتی را با سوریه که همچنین توسط رژیم بعث رهبری می شد، با هدف اتحاد دو کشور آغاز کرد، یک تحول مهم رخ داد.بر اساس این طرح، حافظ اسد، رئیس جمهور سوریه، معاون رهبر اتحادیه می شود، اقدامی که به طور بالقوه آینده سیاسی صدام را تهدید می کند.صدام با احساس خطر به حاشیه راندن، قاطعانه عمل کرد تا قدرت خود را تضمین کند.او در 16 ژوئیه 1979 البکر بیمار را مجبور به استعفا کرد و متعاقباً ریاست جمهوری عراق را بر عهده گرفت و کنترل خود را بر کشور و جهت گیری سیاسی آن مستحکم کرد.عراق تحت رژیم صدام حسین، از سال 1979 تا 2003، دوره ای بود که با حکومت استبدادی و درگیری های منطقه ای مشخص شد.صدام که در سال 1979 به عنوان رئیس جمهور عراق به قدرت رسید، به سرعت یک حکومت توتالیتر ایجاد کرد و قدرت را متمرکز کرد و مخالفان سیاسی را سرکوب کرد.یکی از وقایع تعیین کننده اولیه حکومت صدام، جنگ ایران و عراق از سال 1980 تا 1988 بود. این درگیری که توسط عراق در تلاش برای به دست گرفتن کنترل مناطق نفت خیز ایران و مقابله با نفوذ انقلاب اسلامی ایران آغاز شد، منجر به تلفات و تلفات قابل توجهی شد. آشفتگی اقتصادی برای هر دو کشورجنگ در بن بست و بدون پیروز مشخص و خسارت سنگین بر اقتصاد و جامعه عراق به پایان رسید.در اواخر دهه 1980، رژیم صدام به خاطر کمپین الانفال علیه جمعیت کرد در شمال عراق بدنام بود.این کمپین شامل نقض گسترده حقوق بشر، از جمله استفاده از سلاح های شیمیایی در مکان هایی مانند حلبچه در سال 1988 بود که منجر به تلفات و آواره شدن تعداد زیادی غیرنظامی شد.حمله به کویت در سال 1990 نقطه حساس دیگری در حکومت صدام بود.این اقدام تجاوزکارانه به جنگ خلیج فارس در سال 1991 منجر شد، زیرا ائتلافی از نیروها به رهبری ایالات متحده برای بیرون راندن نیروهای عراقی از کویت مداخله کردند.این جنگ شکست سختی را برای عراق به همراه داشت و منجر به اعمال تحریم های اقتصادی شدید توسط سازمان ملل شد.در طول دهه 1990، رژیم صدام به دلیل این تحریم‌ها با انزوای بین‌المللی مواجه بود که تأثیر مخربی بر اقتصاد عراق و رفاه مردم آن داشت.رژیم همچنین مورد بازرسی برای سلاح های کشتار جمعی (WMDs) قرار گرفت، اگرچه هیچ کدام به طور قطعی یافت نشد.فصل آخر حکومت صدام با حمله آمریکا به عراق در سال 2003 به بهانه حذف ادعای مالکیت سلاح های کشتار جمعی توسط عراق و پایان دادن به رژیم ظالمانه صدام آغاز شد.این تهاجم منجر به فروپاشی سریع دولت صدام و دستگیری نهایی وی در دسامبر 2003 شد. صدام حسین بعداً توسط یک دادگاه عراق محاکمه و در سال 2006 به اتهام جنایت علیه بشریت اعدام شد و پایان یکی از بحث برانگیزترین دوره های تاریخ مدرن عراق بود. .