رومی ها حملات نظامی خود را در حوضه کارپات در سال 156 قبل از میلاد آغاز کردند، زمانی که آنها به اسکوردیسکی های ساکن در منطقه ماوراء النهر حمله کردند.در سال 119 قبل از میلاد، آنها علیه سیشیا (سیساک امروزی در کرواسی) لشکرکشی کردند و حکومت خود را بر استان ایلیریکوم آینده در جنوب حوضه کارپات تقویت کردند.در سال 88 قبل از میلاد، رومیان اسکوردیسکی‌ها را شکست دادند که فرمانروایی آنها به بخش‌های شرقی سیرمیا بازگردانده شد، در حالی که پانونی‌ها به بخش‌های شمالی ترانس دانوبیا نقل مکان کردند.^[1] دوره بین 15 قبل از میلاد و 9 پس از میلاد با قیام های مداوم پانونی ها علیه قدرت در حال ظهور امپراتوری روم مشخص شد.امپراتوری روم پانونی ها، داکی ها ، سلت ها و دیگر مردمان این قلمرو را تحت سلطه خود درآورد.قلمرو غرب دانوب بین سالهای 35 تا 9 قبل از میلاد توسط امپراتوری روم فتح شد و تحت نام پانونیا به استانی از امپراتوری روم تبدیل شد.شرقی ترین بخش های مجارستان کنونی بعدها (106 پس از میلاد) به عنوان استان رومی داچیا (تا سال 271 ادامه یافت) سازماندهی شد.قلمرو بین دانوب و تیسا بین قرن های اول و چهارم پس از میلاد یا حتی قبل از آن توسط ایازیگ های سرماتی سکونت داشته است (قدیمی ترین بقایای آن به 80 سال قبل از میلاد برمی گردد).امپراتور روم تراژان رسماً به ایازیگ ها اجازه داد که به عنوان متحدین در آنجا ساکن شوند.قلمرو باقی مانده در دست تراکیان (داکیان) بود.علاوه بر این، وندال ها در نیمه دوم قرن دوم میلادی در تیسا بالا ساکن شدند.چهار قرن حکومت روم تمدنی پیشرفته و شکوفا ایجاد کرد.بسیاری از شهرهای مهم مجارستان امروزی در این دوره تأسیس شدند، مانند آکوئینکوم (بوداپست)، سوپیانا (پچ)، آرابونا (گیور)، سولوا (Esztergom)، ساواریا (Szombathely) و Scarbantia (Sopron).مسیحیت در قرن چهارم در پانونیا گسترش یافت، زمانی که دین رسمی امپراتوری شد.