جمهوری دوم مجارستان یک جمهوری پارلمانی بود که به طور خلاصه پس از فروپاشی پادشاهی مجارستان در اول فوریه 1946 تأسیس شد و خود در 20 اوت 1949 منحل شد. جمهوری خلق مجارستان جانشین آن شد.جمهوری خلق مجارستان یک دولت سوسیالیستی تک حزبی از 20 اوت 1949 ^[82] تا 23 اکتبر 1989 بود. ^[83] این حزب توسط حزب کارگران سوسیالیست مجارستان که تحت نفوذ اتحاد جماهیر شوروی بود اداره می شد.^[84] بر اساس کنفرانس 1944 مسکو، وینستون چرچیل و جوزف استالین توافق کردند که پس از جنگ مجارستان در حوزه نفوذ شوروی قرار گیرد.^[85] HPR تا سال 1989 وجود داشت، زمانی که نیروهای مخالف باعث پایان کمونیسم در مجارستان شدند.این ایالت خود را وارث جمهوری شوراها در مجارستان می دانست که در سال 1919 به عنوان اولین دولت کمونیستی ایجاد شده پس از جمهوری سوسیالیستی فدراتیو شوروی روسیه (SFSR روسیه) تشکیل شد.این کشور در دهه 1940 توسط اتحاد جماهیر شوروی به عنوان "جمهوری دموکراتیک خلق" تعیین شد.از نظر جغرافیایی، از شرق با رومانی و اتحاد جماهیر شوروی (از طریق اتحاد جماهیر شوروی اوکراین) همسایه بود.یوگسلاوی (از طریق SRs کرواسی، صربستان و اسلوونی) به جنوب غربی؛چکسلواکی در شمال و اتریش در غرب.همان پویایی سیاسی در طول سال ها ادامه یافت، با فشار و مانورهای اتحاد جماهیر شوروی بر سیاست مجارستان از طریق حزب کمونیست مجارستان، و هر زمان که لازم بود، از طریق اجبار نظامی و عملیات مخفی، مداخله کرد.^[86] سرکوب سیاسی و افول اقتصادی منجر به یک خیزش مردمی سراسری در اکتبر تا نوامبر 1956 شد که به عنوان انقلاب مجارستان در سال 1956 شناخته شد، که بزرگترین اقدام منفرد مخالفت در تاریخ بلوک شرق بود.اتحاد جماهیر شوروی پس از اینکه در ابتدا به انقلاب اجازه داد تا مسیر خود را طی کند، هزاران نیرو و تانک را برای سرکوب مخالفان و ایجاد یک دولت جدید تحت کنترل شوروی به رهبری یانوش کادار فرستاد، که هزاران مجار را کشت و صدها هزار نفر را به تبعید راند.اما در اوایل دهه 1960، دولت کادار به طور قابل توجهی خط خود را کاهش داد و شکلی منحصر به فرد از کمونیسم نیمه لیبرال به نام "کمونیسم گولاش" را اجرا کرد.دولت اجازه واردات برخی محصولات مصرفی و فرهنگی غربی را داد، به مجارها آزادی بیشتری برای سفر به خارج داد، و به طور قابل توجهی دولت پلیس مخفی را عقب انداخت.این اقدامات باعث شد مجارستان لقب "شادترین پادگان در اردوگاه سوسیالیستی" را در دهه های 1960 و 1970 داشته باشد.^[87]کادار که یکی از باسابقه‌ترین رهبران قرن بیستم بود، سرانجام در سال 1988 پس از اینکه در میان رکود اقتصادی توسط نیروهای اصلاح‌طلب بیشتر از سمت خود برکنار شد، بازنشسته شد.مجارستان تا اواخر دهه 1980، زمانی که آشفتگی در سراسر بلوک شرق آغاز شد، به همین منوال ماند و با فروپاشی دیوار برلین و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به اوج خود رسید.علیرغم پایان کنترل کمونیست ها در مجارستان، قانون اساسی 1949 با اصلاحاتی برای بازتاب گذار کشور به لیبرال دموکراسی به قوت خود باقی ماند.در 1 ژانویه 2012، قانون اساسی 1949 با قانون اساسی کاملاً جدید جایگزین شد.