اتو، شاهزاده باواریا، از زمان تأسیس سلطنت در 27 مه 1832، تحت کنوانسیون لندن، تا زمانی که در 23 اکتبر 1862 برکنار شد، به عنوان پادشاه یونان حکومت کرد. پسر دوم لودویگ اول، پادشاه باواریا، اتو به مقام سلطنت رسید. تاج و تخت تازه ایجاد شده یونان در سن 17 سالگی. دولت او در ابتدا توسط یک شورای سلطنت سه نفره متشکل از مقامات دربار باواریا اداره می شد.اتو پس از رسیدن به اکثریت خود، زمانی که نایب السلطنه ها نزد مردم محبوبیت نداشتند، آنها را برکنار کرد و او به عنوان یک پادشاه مطلق حکومت کرد.سرانجام تقاضاهای رعایایش برای قانون اساسی بسیار زیاد بود و در مواجهه با یک شورش مسلحانه (اما بدون خونریزی)، اتو در سال 1843 قانون اساسی را تصویب کرد.اتو در سراسر سلطنت خود قادر به حل فقر یونان و جلوگیری از مداخله اقتصادی از خارج نبود.سیاست یونان در این دوران مبتنی بر وابستگی به سه قدرت بزرگ بود که استقلال یونان را تضمین می‌کردند، بریتانیا، فرانسه و روسیه، و توانایی اتو برای حفظ حمایت قدرت‌ها کلیدی برای باقی ماندن او در قدرت بود.برای قوی ماندن، اتو باید منافع هر یک از طرفداران یونانی قدرت های بزرگ را در مقابل دیگران بازی می کرد، در حالی که قدرت های بزرگ را عصبانی نمی کرد.هنگامی که یونان توسط نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا در سال 1850 و دوباره در سال 1854 محاصره شد، تا یونان از حمله به امپراتوری عثمانی در طول جنگ کریمه جلوگیری کند، جایگاه اوتو در میان یونانیان آسیب دید.در نتیجه، سوءقصدی به ملکه آمالیا صورت گرفت و سرانجام در سال 1862 اتو در حومه شهر خلع شد.او در سال 1867 در باواریا در تبعید درگذشت.