جنگ فرانسه و هلند بین فرانسه و جمهوری هلند با حمایت متحدانش امپراتوری مقدس روم،اسپانیا ، براندنبورگ-پروس و دانمارک-نروژ انجام شد.در مراحل اولیه، فرانسه با مونستر و کلن و همچنین انگلستان متحد بود.جنگ سوم انگلیس و هلند از 1672 تا 1674 و جنگ اسکنایی 1675 تا 1679 درگیری‌های مرتبط در نظر گرفته می‌شوند.جنگ در ماه مه 1672 آغاز شد، زمانی که فرانسه تقریباً جمهوری هلند را تسخیر کرد، رویدادی که هنوز به عنوان رامپجار یا "سال فاجعه" شناخته می شود.پیشروی آنها توسط خط آب هلند در ژوئن متوقف شد و در اواخر جولای موقعیت هلند تثبیت شد.نگرانی در مورد دستاوردهای فرانسه منجر به اتحاد رسمی در اوت 1673 بین هلندی ها، امپراتور لئوپولد اول، اسپانیا و براندنبورگ-پروس شد.لورن و دانمارک به آنها ملحق شدند، در حالی که انگلستان در فوریه 1674 صلح کرد. اکنون که با یک جنگ در چندین جبهه روبرو شده اند، فرانسوی ها از جمهوری هلند خارج شدند و تنها گریو و ماستریخت را حفظ کردند.لویی چهاردهم دوباره بر هلند اسپانیا و راینلند تمرکز کرد، در حالی که متفقین به رهبری ویلیام اورنج به دنبال محدود کردن دستاوردهای فرانسه بودند.پس از سال 1674، فرانسوی ها فرانش-کونته و مناطقی در امتداد مرز آنها با هلند اسپانیایی و در آلزاس را اشغال کردند، اما هیچ یک از طرفین نتوانستند به پیروزی قاطعی دست یابند.جنگ با صلح نایمخن در سپتامبر 1678 پایان یافت.اگرچه این شرایط بسیار کمتر از آنچه در ژوئن 1672 موجود بود سخاوتمندانه بود، اما اغلب به عنوان نقطه اوج موفقیت نظامی فرانسه در دوران لوئی چهاردهم در نظر گرفته می شود و موفقیت تبلیغاتی قابل توجهی برای او به ارمغان می آورد.اسپانیا شارلوا را از فرانسه پس گرفت، اما فرانش-کونت، و همچنین بسیاری از آرتوآ و هاینو را واگذار کرد و مرزهایی را ایجاد کرد که تا حد زیادی در دوران مدرن بدون تغییر باقی مانده است.تحت رهبری ویلیام اورنج، هلندی ها تمام قلمروهایی را که در مراحل اولیه فاجعه بار از دست داده بودند، پس گرفتند، موفقیتی که نقش رهبری را در سیاست داخلی برای او تضمین کرد.این به او کمک کرد تا با تهدید ناشی از گسترش مستمر فرانسه مقابله کند و اتحاد بزرگ 1688 را ایجاد کند که در جنگ نه ساله شرکت کرد.