سپس ناوگان یونانی به سمت بیزانس حرکت کرد که آنها را محاصره کردند و در نهایت به تصرف خود درآوردند.کنترل سیستوس و بیزانس به متفقین فرمان تنگه های بین اروپا و آسیا (که ایرانیان از روی آن عبور کرده بودند) را به متحدان داد و به آنها اجازه داد تا به تجارت بازرگانی دریای سیاه دسترسی داشته باشند.عواقب پس از محاصره برای پاوسانیاس دردسرساز بود.دقیقاً چه اتفاقی افتاده نامشخص است.توسیدید جزئیات کمی ارائه می دهد، اگرچه نویسندگان بعدی تلقینات مبهم فراوانی را اضافه کردند.پاوسانیاس از طریق گستاخی و اقدامات خودسرانه خود (توسیدید می گوید "خشونت")، موفق شد بسیاری از نیروهای متفقین، به ویژه آنهایی را که به تازگی از سلطه ایران رهایی یافته بودند، بیگانه کند.ایونی ها و دیگران از آتنی ها خواستند که رهبری لشکرکشی را بر عهده بگیرند که با آن موافقت کردند.اسپارتی ها با شنیدن رفتار او، پاوسانیاس را به یاد آوردند و او را به اتهام همکاری با دشمن محاکمه کردند.اگرچه او تبرئه شد، اما آبرویش لکه دار شد و به فرمانش بازگردانده نشد.