در سال 917، ارتش بیزانسی به ویژه قوی به رهبری لئو فوکاس بزرگ، پسر نیکفور فوکاس، به همراه نیروی دریایی بیزانس به فرماندهی رومانوس لکاپنوس به بلغارستان حمله کرد و به بندرهای دریای سیاه بلغارستان رفت.در مسیر مسمبریا (Nesebǎr)، جایی که قرار بود توسط نیروهایی که توسط نیروی دریایی منتقل می شدند، تقویت شوند، نیروهای فوکاس در نزدیکی رودخانه آچلوس، نه چندان دور از بندر Anchialos (Pomorie) توقف کردند تا استراحت کنند.هنگامی که از تهاجم مطلع شد، سیمئون برای رهگیری بیزانسی ها شتافت و از تپه های مجاور در حالی که بی نظم در حال استراحت بودند به آنها حمله کرد.در نبرد آچلوس در 20 اوت 917، یکی از بزرگترین نبردهای تاریخ قرون وسطی، بلغارها به طور کامل بیزانسی ها را شکست دادند و بسیاری از فرماندهان آنها را کشتند، اگرچه فوکاس موفق شد به مسمبریا بگریزد.ده‌ها سال بعد، لئو شماس نوشت که «تپه‌های استخوان هنوز در رودخانه آخلوس، جایی که ارتش فراری رومیان در آن زمان به طرز بدنامی کشته شدند، دیده می‌شود».نبرد آچلوس یکی از مهمترین نبردها در جنگ های طولانی بیزانس و بلغارستان بود.این امتیاز عنوان امپراتوری را به حاکمان بلغارستان تضمین کرد و از این طریق نقش بلغارستان را به عنوان یک بازیگر کلیدی در اروپا محکم کرد.