عصر طلایی بلغارستان دوره شکوفایی فرهنگی بلغارستان در زمان امپراتور سیمئون اول بزرگ است.این اصطلاح توسط اسپیریدون پالازوف در اواسط قرن نوزدهم ابداع شد.در این دوره ادبیات، نگارش، هنر، معماری و اصلاحات مذهبی افزایش یافت.پایتخت پرسلاو به سبک بیزانسی برای رقابت با قسطنطنیه ساخته شد.از برجسته ترین بناهای شهر می توان به کلیسای گرد که به کلیسای طلایی نیز معروف است و کاخ امپراتوری اشاره کرد.در آن زمان سفال های پرسلاویایی خلق و نقاشی شدند که از معتبرترین مدل های بیزانسی پیروی می کردند.وقایع نگاری قرن یازدهم گواهی می دهد که سیمئون اول پرسلاو را به مدت 28 سال ساخته بود.سیمئون اول حلقه‌های به اصطلاح سیمئون را که شامل برخی از برجسته‌ترین نویسندگان ادبی بلغارستان قرون وسطی می‌شد، دور خود جمع کرد.ادعا می شود که خود سیمئون اول به عنوان نویسنده فعال بوده است: آثاری که گاهی به او نسبت داده می شود شامل زلاتوستروی (جریان طلایی) و دو مجموعه سیمئون (سوتوسلاوی) است.مهم‌ترین ژانرها عبارت بودند از مداحی‌های آموزنده مسیحی، زندگی قدیسان، سرودها و شعرها، وقایع نگاری‌ها و روایت‌های تاریخی.