نبرد براندی واین، همچنین به عنوان نبرد براندی واین کریک، بین ارتش قاره آمریکا ژنرال جورج واشنگتن و ارتش بریتانیا ژنرال سر ویلیام هاو در 11 سپتامبر 1777، به عنوان بخشی از جنگ انقلابی آمریکا (1775-1775) جنگید. 1783).نیروها در نزدیکی چادز فورد، پنسیلوانیا ملاقات کردند.بیش از هر نبرد دیگری در انقلاب آمریکا در براندی واین جنگیدند.^[43] همچنین این دومین نبرد یک روزه جنگ، پس از نبرد مونموث، با درگیری مداوم به مدت 11 ساعت بود.^[43]همانطور که هاو برای تصرف فیلادلفیا، پایتخت آن زمان آمریکا حرکت کرد، نیروهای بریتانیایی ارتش قاره را شکست دادند و آنها را مجبور کردند که ابتدا به شهر چستر، پنسیلوانیا و سپس شمال شرقی به سمت فیلادلفیا عقب نشینی کنند.ارتش هاو در 23 ژوئیه 1777 از سندی هوک، نیوجرسی، در سراسر خلیج نیویورک از شهر اشغالی نیویورک در انتهای جنوبی جزیره منهتن حرکت کرد و در نزدیکی الکتون امروزی، مریلند، در نقطه ای از جزیره منهتن فرود آمد. "سر الک" در کنار رودخانه الک در انتهای شمالی خلیج چساپیک، در دهانه جنوبی رودخانه Susquehanna.^[44] ارتش بریتانیا در راهپیمایی به سمت شمال، نیروهای سبک آمریکایی را در چند درگیری کنار زد.ژنرال واشنگتن پیشنهاد جنگ با ارتش خود را که در پشت براندی واین کریک در کنار رودخانه کریستینا قرار داشت، داد.در حالی که بخشی از ارتش او در مقابل چادز فورد تظاهرات کردند، هاو بخش اعظم سربازان خود را به راهپیمایی طولانی برد که از براندی واین بسیار فراتر از جناح راست واشنگتن عبور کرد.به دلیل پیشاهنگی ضعیف، آمریکایی ها ستون هاو را تا زمانی که به موقعیتی در پشت جناح راست آنها نرسید، شناسایی نکردند.با تأخیر، سه لشگر برای جلوگیری از نیروهای جانبی بریتانیا در بیرمنگام دوستان Meetinghouse و مدرسه، یک خانه جلسات Quaker منتقل شدند.پس از یک مبارزه سخت، بال هاو از جناح راست تازه تشکیل شده آمریکایی که بر روی چندین تپه مستقر شده بود، شکست.در این هنگام ژنرال ویلهلم فون کنیفاوزن به چادز فورد حمله کرد و جناح چپ آمریکایی را مچاله کرد.هنگامی که ارتش واشنگتن در حال عقب نشینی بود، او عناصری از لشکر ژنرال ناتانائل گرین را مطرح کرد که ستون هاو را به اندازه کافی برای فرار ارتش او به شمال شرق نگه داشت.ژنرال لهستانی کازیمیر پولاسکی از پشتیبان واشنگتن برای فرار او دفاع کرد.شکست و مانورهای بعدی فیلادلفیا را آسیب پذیر کرد.بریتانیا دو هفته بعد در 26 سپتامبر آن را تصرف کرد و در نتیجه این شهر به مدت 9 ماه تا ژوئن 1778 تحت کنترل بریتانیا قرار گرفت.