محاصره ویکزبورگ (18 مه - 4 ژوئیه 1863) آخرین اقدام نظامی بزرگ در کمپین ویکسبورگ در جنگ داخلی آمریکا بود.در یک سری از مانورها، سرلشکر اتحادیه یولیس اس. گرانت و ارتش تنسی او از رودخانه می سی سی پی گذشتند و ارتش کنفدراسیون می سی سی پی را به رهبری ژنرال جان سی پمبرتون به خطوط دفاعی اطراف راندند. شهر قلعه ویکسبورگ، می سی سی پی.ویکسبورگ آخرین دژ مهم کنفدراسیون در رودخانه می سی سی پی بود.بنابراین، تصرف آن بخش دوم استراتژی شمالی، طرح آناکوندا را تکمیل کرد.هنگامی که دو حمله بزرگ علیه استحکامات کنفدراسیون، در 19 و 22 می، با تلفات سنگین دفع شد، گرانت تصمیم گرفت شهر را از 25 مه محاصره کند. در 4 ژوئیه. پایان موفقیت آمیز مبارزات ویکسبورگ به طور قابل توجهی توانایی کنفدراسیون را برای حفظ تلاش های جنگی خود کاهش داد.این اقدام، همراه با تسلیم پورت هادسون در پایین رودخانه به سرلشکر ناتانیل پی بنکس در 9 ژوئیه، فرماندهی رودخانه می سی سی پی را به نیروهای اتحادیه سپرد که آن را تا پایان درگیری حفظ خواهند کرد.تسلیم کنفدراسیون در 4 ژوئیه 1863، گاهی اوقات با شکست ژنرال رابرت ای. لی در گتیسبورگ توسط سرلشکر جورج مید در روز قبل، که نقطه عطف جنگ بود، همراه شده است.بخش ترانس می سی سی پی (شامل ایالت های آرکانزاس، تگزاس و بخشی از لوئیزیانا) را از بقیه ایالت های کنفدراسیون جدا کرد و عملاً کنفدراسیون را برای بقیه جنگ به دو قسمت تقسیم کرد.لینکلن ویکسبورگ را "کلید جنگ" نامید.^[59]