انتخاب آبراهام لینکلن در نوامبر 1860 محرک نهایی برای جدایی بود.تلاش‌ها برای سازش، از جمله اصلاحیه کوروین و سازش کریتندن، شکست خورد.رهبران جنوب می ترسیدند که لینکلن گسترش برده داری را متوقف کند و آن را در مسیر انقراض قرار دهد.هنگامی که لینکلن در انتخابات ریاست جمهوری در سال 1860 پیروز شد، جنوب هر گونه امیدی برای سازش از دست داد.جفرسون دیویس مدعی شد که تمام ایالت های پنبه ای از اتحادیه جدا خواهند شد.کنفدراسیون از هفت ایالت جنوب عمیق تشکیل شد: آلاباما، فلوریدا، جورجیا، لوئیزیانا، می سی سی پی، کارولینای جنوبی، و تگزاس در ژانویه و فوریه 1861. آنها قانون اساسی کنفدراسیون را نوشتند که مستلزم برده داری برای همیشه در سراسر کنفدراسیون بود.تا زمان برگزاری انتخابات، دیویس رئیس جمهور موقت بود.لینکلن در 4 مارس 1861 افتتاح شد.