በጀርመኖች በትራንዚልቫኒያ ቅኝ ግዛት ስር በኋላ በአጠቃላይ ትራንሲልቫኒያ ሳክሶን በመባል የሚታወቁት በሃንጋሪ ንጉስ ጊዛ 2ኛ (1141-1162) የግዛት ዘመን ተጀመረ።^[48] ​​ለተከታታይ ምዕተ-አመታት የነዚህ የመካከለኛው ዘመን ጀርመንኛ ተናጋሪ ሰፋሪዎች ዋና ተግባር (ለምሳሌ እንደ ሼክለርስ በምስራቅ ትራንስይልቫኒያ) የወቅቱ የሃንጋሪ ግዛት ደቡባዊ፣ ደቡብ ምስራቅ እና ሰሜን ምስራቅ ድንበሮችን መከላከል ነበር። በተለይ ከመካከለኛው እስያ እና ከሩቅ ምስራቅ እስያ የመጡ የውጭ ወራሪዎች (ለምሳሌ ኩማንስ ፣ ፔቼኔግስ፣ ሞንጎሊያውያን እና ታታሮች)።በተመሳሳይ ጊዜ, ሳክሶኖች ግብርና በማዳበር እና የመካከለኛው አውሮፓን ባህል በማስተዋወቅ ተከሰው ነበር.^[49] በኋላ፣ ሳክሶኖች የገጠር እና የከተማ ሰፈሮቻቸውን በኦቶማን ወራሪዎች ላይ (ወራሪውን እና እየሰፋ ባለው የኦቶማን ኢምፓየር ) ላይ የበለጠ ማጠናከር ያስፈልጋቸው ነበር።በሰሜን ምስራቅ ትራንሲልቫኒያ የሚገኙት ሳክሶኖችም የማዕድን ቁፋሮዎችን ይመሩ ነበር።ከዚፕሰር ሳክሰኖች ጋር በጣም የተዛመዱ እንደሆኑ ሊገነዘቡት የሚችሉት ከአሁኑ ስፒሽ (ጀርመንኛ፡ ዚፕስ)፣ ሰሜን-ምስራቅ ስሎቫኪያ (እንዲሁም ሌሎች የወቅቱ ሮማኒያ ታሪካዊ ክልሎች ማለትም ማራሙሬሼ እና ቡኮቪና) ሁለቱ በመሆናቸው ነው። ጀርመንኛ ተናጋሪ ባልሆኑ መካከለኛ እና ምስራቃዊ አውሮፓ ውስጥ ያሉ ጥንታዊ የጀርመን ጎሳዎች።^[50]የመጀመሪያው የሰፈራ ማዕበል እስከ 13 ኛው ክፍለ ዘመን መጨረሻ ድረስ በጥሩ ሁኔታ ቀጠለ።ምንም እንኳን ቅኝ ገዥዎች በአብዛኛው ከምዕራብ ቅድስት ሮማን ግዛት የመጡ እና በአጠቃላይ የፍራንኮኒያ ቀበሌኛ ዝርያዎች ቢናገሩም ጀርመኖች ለንጉሣዊው ሃንጋሪ ቻንስለር ስለሚሠሩ በጋራ 'ሳክሰን' እየተባሉ ተጠሩ።^[51]በ1211 የቴውቶኒክ ፈረሰኞች ወደ ሻራ ባርሴይ በመጡበት ወቅት የተቀናጀ እልባት ቀጥሏል ^[።] ከንጉሠ ነገሥቱ ሥልጣን በመነሳት ንጉሥ እንድርያስ 2ኛ ከክልሉ በ1225 አባረራቸው። ^[53] ከዚያ በኋላ ንጉሱ ወራሽ ቤላ ^[54] በዱክ ማዕረግ ትራንሲልቫኒያ እንዲያስተዳድር ሾመው።ዱክ ቤላ ኦልቴኒያን ተቆጣጠረ እና አዲስ ግዛት፣ Banate of Severin በ1230ዎቹ አቋቋመ።^[55]