እ.ኤ.አ. በ1596–1597 የነበረው የሰርቦች አመፅ፣የሄርዞጎቪና አመፅ በመባል የሚታወቀው በ1596–1597፣ በሰርቢያ ፓትርያርክ ጆቫን ካንቱል (ኤስ. 1592–1614) የተደራጀ እና በኒክሺች ቮጅቮዳ ("ዱክ") በግሬዳን የተመራ አመፅ ነበር። ኦቶማኖች በሄርዞጎቪና ሳንጃክ እና ሞንቴኔግሮ ቪሌዬት በረጅም የቱርክ ጦርነት (1593-1606)።በ1594 የከሸፈው የባናት አመፅ እና የቅዱስ ሳቫ ንዋያተ ቅድሳት በተቃጠለበት ሚያዝያ 27 ቀን 1595 ዓመፁ ተፈጠረ።የBjelopavlići፣ Drobnjaci፣ Nikšić እና Piva ነገዶችን ያጠቃልላል።እ.ኤ.አ. በ 1597 በጋኮ (ጋታኮ ፖልጄ) ሜዳ የተሸነፉት አማፅያኑ በውጭ ድጋፍ እጦት ምክንያት በኃይል ለመንጠቅ ተገደዱ።ከህዝባዊ አመፁ ውድቀት በኋላ ብዙ ሄርዞጎቪኒያውያን ወደ ኮቶር የባህር ወሽመጥ እና ወደ ዳልማቲያ ተዛወሩ።በ1597 እና 1600 መካከል በጣም ቀደምት ጉልህ የሆነው የሰርብ ፍልሰት ተካሄዷል። ግርዳን እና ፓትርያርክ ጆቫን በሚቀጥሉት አመታት በኦቶማኖች ላይ አመፅ ማቀድ ይቀጥላሉ።ጆቫን በ1599 ሊቃነ ጳጳሱን አነጋግሮ አልተሳካለትም።የሰርቢያ፣ የግሪክ ፣ የቡልጋሪያ እና የአልባኒያ መነኮሳት እርዳታ ለመጠየቅ የአውሮፓ ፍርድ ቤቶችን ጎብኝተዋል።በ 17 ኛው ክፍለ ዘመን የመጀመሪያዎቹ አስርት ዓመታት በሜትሮፖሊታን ሩፊም ስር ከኦቶማኖች ጋር ሞንቴኔግሪን አንዳንድ የተሳካ ውጊያዎች ታይተዋል።የድሮብንጃቺ ጎሳ በጎርንጃ ቡኮቪካ ግንቦት 6 ቀን 1605 ኦቶማንን አሸንፏል።ነገር ግን ኦቶማንስ በዛው በጋ አጸፋውን በመመለስ መስፍን ኢቫን ካልቸሮቪች ማረከው በመጨረሻም ወደ ፕሌጄቭላ ተወስዶ ተገደለ።እ.ኤ.አ.ስለተጨነቀችስፔን በምስራቅ አውሮፓ ብዙ መስራት አልቻለችም።ይሁን እንጂ የስፔን መርከቦች በ1606 ዱሬስን ወረሩ። በመጨረሻም፣ ታኅሣሥ 13 ቀን 1608 ፓትርያርክ ጆቫን ካንቱል በሞራካ ገዳም ውስጥ አንድ ትልቅ ስብሰባ በማዘጋጀት የሞንቴኔግሮ እና የሄርዞጎቪና ዓመፀኛ መሪዎችን በሙሉ ሰበሰበ።የ1596-97 አመጽ በመጪዎቹ መቶ ዘመናት በቦስኒያ እና ሄርዞጎቪና ለተከሰቱት የኦቶማን ጸረ-ኦቶማን ህዝባዊ አመፆች አርአያ ሆኖ ይቆማል።