Моҳи декабри соли 1919 интихоботи умумӣ барои парлумони Усмонӣ баргузор шуд, ки онро юнониёни усмонӣ, арманиёни усмонӣ ва Ҳизби озодӣ ва созиш бойкот карданд.Мустафо Камол вакили Эрзурум интихоб шуд, аммо вай интизор дошт, ки иттифоқчиён дар сурати ба пойтахти Усмонӣ рафтанаш на гузориши Харбордро қабул мекунанд ва на дахлнопазирии вакилии ӯро эҳтиром мекунанд, аз ин рӯ дар Анадолу монд.Мустафо Камол ва Кумитаи намояндагӣ аз Сивас ба Анкара кӯчиданд, то ӯ тавонист бо ҳарчи бештари вакилон тамос дошта бошад, зеро онҳо ба Константинопол барои иштирок дар парлумон сафар мекарданд.Парлумони Усмонӣ дар амал таҳти назорати баталони бритониёии мустақар дар Константинопол қарор дошт ва ҳар як қарори порлумон бояд имзои ҳам Али Ризо Пошо ва ҳам фармондеҳи баталионро дошта бошад.Ягона қонунҳое, ки аз ҷониби бритониёҳо қабулшуда ё махсусан фармоиш дода шудаанд, қабул карда шуданд.12 январи соли 1920 дар пойтахт сессиям охирини палатам депутатхо барпо гардид.Аввал нутки султон ва баъд телеграммаи Мустафо Камол пешниход карда шуд, ки дар он даъвои гуё хукумати хакикии Туркия дар Анкара ба номи Комитети намояндагй буд.Аз феврал то апрел сарони Бритониё , Фаронса ваИтолиё дар Лондон дар бораи тақсими Империяи Усмонӣ ва бӯҳрон дар Анатолия мулоқот карданд.Бритонҳо ҳис карданд, ки ҳукумати интихобшудаи усмонӣ бо иттифоқчиён камтар ҳамкорӣ мекунад ва мустақилона фикр мекунад.Давлати Усмонӣ барои саркӯб кардани миллатгароён тамоми кори аз дасташ меомадаро намекард.Мустафо Камол барои фишор овардан ба ҳукумати Истамбул бӯҳроне эҷод кард, ки Куваи Миллиро ба сӯи Измит ҷойгир кунад.Англисҳо, ки аз амнияти гулӯгоҳи Босфор нигарон буданд, аз Алӣ Ризо Пошо талаб карданд, ки назорати ин минтақаро дубора барқарор кунад ва ӯ бо истеъфои султон посух дод.Ҷонишини ӯ Солеҳ Ҳулусӣ муборизаи Мустафо Камолро қонунӣ эълон кард ва дар муддати камтар аз як моҳ дар курсии худ низ истеъфо дод.