Соли 1086 Юсуф ибни Ташфин аз ҷониби шоҳзодаҳои тайфаҳои мусулмони Ал-Андалус дар нимҷазираи Пиреней даъват карда шуд, то қаламрави худро аз таҷовузи шоҳи Леон ва Кастилия Алфонсо VI муҳофизат кунад.Дар он сол Ибни Ташфин аз гулӯгоҳи Гибралтар ба Алҷасирас гузашт ва дар ҷанги Саграҷас Кастилияро мағлуб кард.Ба ӯ аз пайи ғалабаи худ душворӣ дар Африқо, ки ӯ шахсан ҳал карданро интихоб кард, монеъ шуд.Вай дар соли 1090 ба Иберия баргашт, маълум аст, ки бо максади хамрох кардани князихои тайфа дар Иберия.Ӯро аксарияти мардуми иберия дастгирӣ мекарданд, ки аз андозбандии вазнини ҳокимони исрофкорашон норозӣ буданд.Муаллимони динии онҳо, инчунин дигарон дар шарқ (аз ҷумла, ал-Ғазалӣ дар Форс ва ат-Туртушӣ дарМиср , ки худ аз зодаи Тортоса як иберия буд) аз ҳокимони тайфа барои бепарвоии динии худ нафрат доштанд.Рӯҳониён фатво (фикри ҳуқуқии ғайриҳатмӣ) содир карданд, ки Юсуф дорои ахлоқи солим аст ва ҳуқуқи мазҳабӣ барои аз тахти тахт барканор кардани ҳокимон, ки онҳоро дар эътиқоди онҳо гетеродокс медонист.То соли 1094, Юсуф аксари тайфаҳои калонро, ба истиснои як дар Сарагоса ҳамроҳ кард.Алморавидҳо дар ҷанги Консуегра пирӯз шуданд, ки дар давоми он писари Эл Сид Диего Родригес ҳалок шуд.Альфонсо бо чанде аз леониён ба қалъаи Консуегра, ки ҳашт рӯз дар муҳосира буд, то он даме, ки Алморавидҳо ба ҷануб ақибнишинӣ карданд, ақибнишинӣ карданд.