Абубакр аз соли 632 то вафоташ дар соли 634 асосгузор ва аввалин халифаи Хилофати Рошидун буд. Вай барҷастатарин саҳоба, мушовири наздиктарин ва падарарӯси паёмбари исломМуҳаммад буд.Абубакр (р) яке аз шахсиятҳои муҳим дар таърихи ислом аст.Абубакр (р) соли 573-и милодӣ аз Абуқуҳофа ва Умми Хайр таваллуд шудааст.Ӯ аз қабилаи Бани Тайм буд.Дар асри ҷоҳилият тавҳид буд ва бутпарастиро маҳкум мекард.Абубакр (р) чун тоҷири сарватманд ғуломон озод мекард.Ӯ дӯсти аввалини Муҳаммад буд ва аксар вақт ӯро дар тиҷорат дар Сурия ҳамроҳӣ мекард.Пас аз даъвати Муҳаммад (с) ба Ислом Абубакр (р) яке аз аввалин мусулмонон шуд.Ӯ дороии худро барои дастгирии кори Муҳаммад саҳм гузоштааст ва инчунин дар муҳоҷирати ӯ ба Мадина ҳамроҳӣ мекард.