Харипунҷая ^[13] як салтанати Мон дар ҳудуди Таиланди Шимолӣ буд, ки аз асри 7 ё 8 то 13-уми милод вуҷуд дошт.Дар он вақт, қисми зиёди он чизе, ки ҳоло маркази Таиланд аст, зери ҳукмронии иёлатҳои гуногуни шаҳри Мон буд, ки ба таври дастаҷамъӣ ҳамчун салтанати Дваравати маъруфанд.Пойтахти он дар Ламфун буд, ки он вақт онро Харипунҷая низ меномиданд.^[14] Солномаҳо мегӯянд, ки кхмерҳо дар тӯли асри 11 чанд маротиба Харипунҷаяро бомуваффақият муҳосира карданд.Маълум нест, ки солномаҳо рӯйдодҳои воқеӣ ё афсонавиро тасвир мекунанд, аммо дигар салтанатҳои Дваравати Мон дар ин вақт ба дасти кхмерҳо афтоданд.Аввали асри 13 барои Харипунҷая як давраи тиллоӣ буд, зеро хроникаҳо танҳо дар бораи фаъолиятҳои динӣ ё сохтани биноҳо сухан мегӯянд, на дар бораи ҷангҳо.Бо вуҷуди ин, Харипунҷая дар соли 1292 аз ҷониби подшоҳи Тай Юан Манграй муҳосира карда шуд, ки онро ба салтанати Лан На ("Як миллион Майдони биринҷ") дохил кард.Нақшае, ки Манграй барои мағлуб кардани Ҳарипунҷая таҳия кардааст, аз фиристодани Ай Фа ба як миссияи ҷосусӣ барои эҷоди бесарусомонӣ дар Ҳарипунҷая оғоз ёфт.Аи Фа муяссар шуд, ки норозигии худро дар байни ахолй пахн кунад, ки ин Харипунжаяро суст карда, ба Манграй имкон дод, ки салтанатро ба дасти худ гирад.^[15]