Соли 1988 пас аз марги президент Зиёулҳақ дар Покистон бо интихоботи умумӣ демократия барқарор шуд.Ин интихобот боиси бозгашти Ҳизби Халқии Покистон (PPP) ба қудрат шуд ва Беназир Бҳутто нахустин сарвазири зани Покистон ва нахустин зани раиси ҳукумат дар як кишвари мусалмоннишин шуд.Ин давра, ки то соли 1999 идома дошт, бо низоми рақобатпазири дуҳизбӣ бо муҳофизакорони рости марказӣ таҳти сарварии Навоз Шариф ва сотсиалистҳои марказгарои чап таҳти роҳбарии Беназир Бҳутто хос буд.Дар давоми фаъолияти худ, Бҳутто Покистонро дар марҳилаҳои ниҳоии Ҷанги Сард роҳнамоӣ кард ва аз сабаби нобоварии муштарак ба коммунизм сиёсати ғарбгароиро нигоҳ дошт.Ҳукумати вай шоҳиди хуруҷи нерӯҳои шӯравӣ аз Афғонистон буд.Аммо кашфи тарҳи бомби атомии Покистон боиси сард шудани равобит бо Амрико ва эъмоли таҳримҳои иқтисодӣ шуд.Давлати Бҳутто дар Афғонистон низ бо мушкилоте рӯбарӯ шуд ва мудохилаи нокоми низомӣ боиси барканории мудирони хадамоти истихборот шуд.Сарфи назар аз кӯшишҳои эҳёи иқтисод, аз ҷумла нақшаи панҷсолаи ҳафтум, Покистон стагфляцияро аз сар гузаронд ва дар ниҳоят ҳукумати Бҳутто аз ҷониби президенти муҳофизакор Гулом Исҳоқхон барканор карда шуд.