Империяи Ассури Миёна, ки аз ҳамроҳшавии Ашӯр-убаллити I тақрибан дар соли 1365 то милод то марги Ашӯрдони II дар соли 912 пеш аз милод аст, марҳилаи муҳими таърихи Ашшур мебошад.Ин давра пайдоиши Ассурияро ҳамчун як империяи бузург нишон дод, ки дар асоси ҳузури қаблии он ҳамчун як шаҳр-давлат бо колонияҳои тиҷоратӣ дар Анатолия ва нуфуз дар Месопотамияи Ҷанубӣ аз асри 21 пеш аз милод асос ёфтааст.Дар аҳди Ашӯр-убаллит I Ашур аз салтанати Митанни истиқлолият ба даст оварда, васеъ шудан гирифт.Шахсони асосии ба қудрат расидани Ашшур Адад-нирари I (тақрибан солҳои 1305–1274 то милод), Шалманисари I (тақрибан 1273–1244 то мелод) ва Тукулти-Нинуртаи I (тақрибан 1243–1207 то милод) буданд.Ин подшоҳон Ашшурро ба мавқеъи бартаридошта дар Байнаннаҳрайн ва Шарқи Наздик бурда, аз рақибони Ҳиттҳо,Мисриён , Хурриҳо, Митанниҳо, Эламиён ва Бобилиён пеш гузаштанд.Давраи ҳукмронии Тукулти-Нинуртаи I авҷи империяи Ассури Миёна буда, шоҳиди тобеи Бобулия ва таъсиси пойтахти нав Кар-Тукулти-Нинурта буд.Бо вуҷуди ин, пас аз кушта шудани ӯ тақрибан дар соли 1207 пеш аз милод, Ашшур низоъҳои байни сулолаҳо ва коҳиши қудратро аз сар гузаронд, гарчанде ки он аз шикасти асри биринҷӣ нисбатан бетаъсир набуд.Ҳатто дар давраи таназзули он, ҳокимони Ашшури Миёна ба монанди Ашӯрдони I (тақрибан 1178–1133 пеш аз милод) ва Ашур-реш-иши I (тақрибан 1132–1115 пеш аз милод) дар маъракаҳои ҳарбӣ, махсусан бар зидди Бобулистон фаъол буданд.Дар замони Тиглат-Пилесери I (тақрибан 1114–1076 пеш аз милод) эҳёи эҳё ба амал омад, ки нуфузи Ассуриёнро ба баҳри Миёназамин, Қафқоз ва нимҷазираи Араб густариш дод.Бо вуҷуди ин, писари пас аз Тиглат-Пилесер, Ашур-бел-қалъа (тақрибан 1073–1056 пеш аз милод), империя ба таназзули шадидтар дучор шуда, аксари қаламравҳои берун аз минтақаҳои асосии худро аз сабаби ҳамлаҳои арамиён аз даст дод.Ҳукмронии Ашӯрдони II (тақрибан солҳои 934–912 пеш аз милод) оғози тағирёбии сарвати Ашшуриён буд.Маъракаҳои васеи ӯ барои гузаштан ба империяи Нео-Ашур замина гузошта, берун аз ҳудуди собиқи императорӣ густариш ёфтанд.Аз чихати теологй давраи Ассури Миёна дар тахаввули худои Ашур ахамияти халкунанда дошт.Дар ибтидо як таҷассумгари шаҳри Ассур, Ашур бо худои шумерӣ Энлил баробар шуд ва аз сабаби густариш ва ҷанги Ассуриён ба худои низомӣ табдил ёфт.Империяи Ассури Миёна аз чихати сиёсй ва маъмурй дигаргунихои калон ба амал омад.Гузариш аз давлати шаҳрӣ ба империя боиси рушди системаҳои мураккаби идоракунӣ, иртиботот ва идоракунӣ гардид.Подшоҳони Ашшур, ки қаблан iššiak («губернатор») унвон доштанд ва дар баробари маҷлиси шаҳр ҳукмронӣ мекарданд, бо унвони šar («подшоҳ») ба ҳокимони худкома табдил ёфтанд, ки мақоми баланди онҳоро ба дигар монархҳои императорӣ инъикос мекунад.