Пас аз суқути империяи Сосониён дар соли 651, Хилофати Умавиён , ки ба унвони як қудрати ҳоким ба вуҷуд омад, урфу одатҳои зиёди форсиро, бахусус дар фарҳанги маъмурӣ ва дарборӣ қабул кард.Ҳокимони музофот дар ин давра аксаран арамиён ё форсизабонони форсизабон буданд.Забони форсӣ то охири қарни 7-ум забони расмии тиҷорати хилофат боқӣ монд, вақте ки арабӣ тадриҷан ҷойгузини онро гирифт, шаҳодати хатти арабӣ, ки паҳлавиро дар сиккабандӣ аз соли 692 дар Димишқ иваз кардааст.^[32]Режими Умавиён забони арабиро ҳамчун забони асосӣ дар қаламравҳои худ, аксар вақт зӯроварӣ мекард.Ал-Ҳаҷҷоҷ ибни Юсуф аз корбурди густурдаи забони форсӣ розӣ набуда, амр дод, ки забонҳои маҳаллӣ ба забони арабӣ, баъзан бо зӯрӣ иваз карда шаванд.^[33] Ин сиёсат аз байн бурдани осори фарҳангӣ ва таърихии ғайриарабӣ иборат буд, ки ал-Берунӣ дар мавриди истилои Хоразмӣ тавсиф кардааст.Умавиён инчунин низоми "зимма"-ро таъсис доданд, ки аз ғайримусулмонон ("зиммиён") бештар андоз ситонида, қисман ба манфиати молии ҷомеаи мусалмонони араб ва ҷилавгирӣ аз табдили ислом ба ислом, зеро табдилдиҳӣ метавонад даромади андозро коҳиш диҳад.Дар ин муддат мусулмонони ѓайриараб њам мисли форсњо маволї («мизољон») њисоб мешуданд ва ба муомилаи дувум дучор мешуданд.Сиёсати Умавиён нисбат ба мусулмонони ғайриараб ва шиъа дар миёни ин гурӯҳҳо нооромиҳоро ба вуҷуд овард.Дар ин давра на хамаи Эрон тахти назорати арабхо буд.Минтақаҳо мисли Дайлам, Табаристон ва минтақаи кӯҳи Дамаванд мустақил буданд.Добуииён, махсусан Фаррухони Кабир (хукмронии 712—728) ба пешравихои арабхо дар Табаристон бомуваффакият мукобилат нишон доданд.Таназзули Хилофати Умавиён бо марги халифа Ҳишом ибни Абдулмалик дар соли 743 оғоз шуда, ба ҷанги шаҳрвандӣ оварда расонд.Абумуслим, ки хилофати Аббосиён ба Хуросон фиристода буд, дар шуриши Аббосиён накши асосиро бозид.Марвро забт карда, Хуросонро ба таври муассир идора мекард.Њамзамон њокими Дабуииён Хуршид истиќлолият эълон кард, вале ба зудї њокимияти Аббосиёнро эътироф кард.Умавиён дар ниҳоят аз ҷониби Аббосиён дар ҷанги Заб дар соли 750 шикаст хӯрданд, ки боиси ҳамлаи Димишқ ва поёни хилофати Умавиён гардид.