Чарлз I сохтори мутамаркази қудратро дар солҳои 1320 ҷорӣ кард.Гуфта буд, ки «суханаш эътибори қонун дорад», ӯ дигар ҳеҷ гоҳ Диетро даъват накардааст.^[47] Чарлз I системаи даромадҳои шоҳона ва монополияҳоро ислоҳ кард.Масалан, у «сиюм» (андоз аз моле, ки тавассути сархадхои подшохй интикол дода мешавад) мукаррар кард ^[48] ва ба заминдорон ваколатдор кард, ки сеяки даромади конхои дар мулкхои худ кушодашударо нигох доранд.^[49] Конҳои нав ҳамасола тақрибан 2,250 кило (4,960 фунт) тилло ва 9,000 килограмм (20,000 фунт) нуқра истеҳсол мекарданд, ки то забт шудани Испания дар Амрико дар солҳои 1490 беш аз 30 фоизи истеҳсоли ҷаҳонро ташкил медод.^[48] ​​Чарлз I инчунин фармон додам, ки сиккаҳои устувори тиллои аз флорини Флоренсия сохташуда сикка карда шаванд.^[50] Манъи ӯ дар тиҷорат бо тиллои бетаъхир дар бозори аврупоӣ норасоиро ба вуҷуд овард, ки то марги ӯ дар соли 1342 давом кард ^{[. 51]}Луис I, ки вориси эҳтимолии Касимири III Полша буд, ба полякҳо борҳо бар зидди Литва ва Ордаи тиллоӣ кӯмак кард.^[52] Дар сарҳадҳои ҷанубӣ Луи I Венетсияҳоро маҷбур кард, ки соли 1358 аз Далматия хориҷ шаванд ^[53] ва як қатор ҳокимони маҳаллӣ (аз ҷумла Твртко 1 аз Босния ва Лазари Сербистон) маҷбур шуд, ки сузеренияти ӯро қабул кунанд.Фанатизми динӣ яке аз унсурҳои хоси ҳукмронии Луис I мебошад.^[54] Вай кӯшиш кард, ки бемуваффақият, бисёре аз тобеони православии худро бо зӯр ба католикӣ табдил диҳад.^[55] Вай тақрибан соли 1360 яҳудиёнро пеш кард, аммо ба онҳо иҷозат дод, ки соли 1367 баргарданд ^[.56]