Юнони классикӣ як давраи тақрибан 200 сол (асрҳои 5 ва 4 пеш аз милод) дар Юнони Қадим буд, ки бо қисми зиёди минтақаҳои шарқии Эгей ва шимоли фарҳанги юнонӣ (ба монанди Иония ва Македония) мустақилияти афзоянда аз Империяи Форс ( Форс) гирифта шудааст. Ҷангҳо );авҷи гул-гулшукуфии Афинаи демократӣ;чангхои якум ва дуйуми Пелопоннес ;гегемонияхои Спарта ва баъд Фиван;ва васеъшавии Македония дар зери Филипп II.Аксари сиёсатҳои ибтидоии муайянкунанда, афкори бадеӣ (меъморӣ, ҳайкалтарошӣ), тафаккури илмӣ, театр, адабиёт ва фалсафаи тамаддуни Ғарб аз ин давраи таърихи Юнон сарчашма мегиранд, ки ба империяи баъд аз Рум таъсири қавӣ доштанд.Давраи классикӣ пас аз муттаҳид шудани Филиппи II аксари ҷаҳони юнонӣ бар зидди душмани муштараки Империяи Форс , ки дар тӯли 13 сол дар ҷангҳои Искандари Мақдунӣ забт карда шуд, ба охир расид.Дар заминаи санъат, меъморӣ ва фарҳанги Юнони Қадим, давраи классикӣ ба аксари асрҳои 5 ва 4 то пеш аз милод рост меояд (таърихҳои маъмултарин суқути охирин золими Афина дар соли 510 то марги Искандари Афина мебошанд. Бузург дар 323 то милод).Давраи классикӣ ба ин маъно аз асрҳои торикии юнонӣ ва давраи архаикӣ пайравӣ мекунад ва дар навбати худ давраи эллинистӣ дорад.