Мохи май соли 1967 президенти Миср Чамол Абдулносир кушунхои худро ба нимчазираи Сино, ки ба сархадди Исроил наздик аст, кучонд.Носир ба фишори давлатхои араб ва интизори афзоиши кувваи харбии арабхо дучор шуда, талаб кард, ки куввахои фавкулоддаи Ташкилоти Давлатхои Муттахида (UNEF) аз сархади Миср бо Исроил дар Синай 18 майи соли 1967 бароварда шаванд. Баъдан Миср рохи Ис-роилро ба гулугохи Тиран манъ кард. Ин иқдоми Исроилро амали ҷангӣ арзёбӣ кард.30 май шохи Иордания Хусейн ва Носир ба шартномаи мудофиаи Иордания ва Миср имзо карданд.Миср дар аввал барои 27 май ҳамла ба Исроилро тарҳрезӣ карда буд, аммо дар лаҳзаи охир онро лағв кард.5 июнь Исроил ба мукобили Миср зарбаи пешакй зада, ба аэродромхои Миср зарари калон расонд ва куввахои харбии хавоии онхоро асосан нест кард.Ин амал боис шуд, ки Исроил нимҷазираи Сино ва навори Ғаззаро ишғол кунад.Урдун ва Сурия, ки дар канори Миср буданд, вориди ҷанг шуданд, вале бо ишғоли Исроил дар соҳили Ғарб ва теппаҳои Ҷӯлан рӯбарӯ шуданд.Созиши оташбас бо миёнҷигарии Шӯрои Амнияти СММ аз ҷониби Миср, Урдун ва Сурия аз 7 то 10 июн пазируфта шуд.Мағлубият дар ҷанги соли 1967 Носирро водор сохт, ки 9 июн истеъфо дод ва ноиби президент Закариё Муҳиддинро ба мақоми вориси худ пешбарӣ кард.Аммо Носир баъди намоишхои васеи оммавй, ки уро тарафдорй мекарданд, истеъфои худро пас гирифт.Баъди чанг 7 нафар офицерони олимартабаи харбй, аз чумла вазири харбй Шамс Бадрон ба суд кашида шуданд.Фелдмаршал Абдулҳаким Амер, фармондеҳи нирӯҳои мусаллаҳ, боздошт шуд ва тибқи гузоришҳо, моҳи август дар боздошт худкушӣ кардааст.