Даҳсолаи муноқиша пас аз марги Ҷаяварман V. Се подшоҳ дар як вақт ҳамчун мухолифи якдигар ҳукмронӣ мекарданд, то Сурявармани I (ҳукмронии 1006–1050) бо гирифтани пойтахт Ангкор ба тахт нишаст.^[24] Ҳукмронии ӯ бо кӯшишҳои такрории мухолифонаш барои сарнагун кардани ӯ ва низоъҳои низомӣ бо салтанатҳои ҳамсоя буд.^[26] Суряварман I дар аввали ҳукмронии худ бо сулолаи Чола дар ҷануби Ҳиндустон муносибатҳои дипломатӣ барқарор кард.^[27] Дар даҳаи аввали асри 11, Камбуҷа бо салтанати Тамбралинга дар нимҷазираи Малайзия вориди низоъ шуд.^[26] Пас аз наҷоти якчанд ҳамлаҳои душманонаш, Суряварман аз императори пурқудрати Чола Раҷендраи I бар зидди Тамбралинга кӯмак дархост кард.^[26] Пас аз фаҳмидани иттифоқи Суряварман бо Чола, Тамбралинга аз шоҳи Шривиҷая Санграма Виҷаятунгаварман кӯмак дархост кард.^[26] Ин дар ниҳоят ба он оварда расонд, ки Чола бо Сривиҷая даргир шавад.Ҷанг бо ғалабаи Чола ва Камбуҷа ва талафоти калон барои Шривиҷая ва Тамбралинга анҷом ёфт.^[26] Ин ду иттифоқ нозукиҳои мазҳабӣ доштанд, зеро Чола ва Камбуҷа ҳиндуҳо Шайвит буданд, дар ҳоле ки Тамбралинга ва Сривиҷая буддоии Маҳаяна буданд.Баъзе нишонаҳо вуҷуд доранд, ки пеш аз ҷанг ё баъд аз ҷанг, Суряварман ман ба Раҷендраи I ароба ҳадя кардаам, то эҳтимолан ба тиҷорат ё иттифоқ мусоидат кунад.^[24]