Бартарияти сиамҳо ва ветнамҳо дар тӯли асрҳои 17 ва 18 шиддат ёфт, ки боиси зуд-зуд иваз шудани курсии ҳокимият гардид, зеро ҳокимияти шоҳии Кхмер ба ҳолати вассалӣ коҳиш ёфт.Сиам, ки дар акси ҳол метавонист ҳамчун иттифоқчии зидди ҳамлаҳои Ветнам дар асри 18 даъват карда мешуд, худаш дар низоъҳои тӯлонӣ бо Бирма ширкат дошт ва дар соли 1767 пойтахти Сиам Аюттая комилан хароб карда шуд.Аммо, Сиам баркарор шуд ва дере нагузашта хукмронии худро бар Камбоча баркарор кард.Подшоҳи ҷавони кхмер Анг Энг (1779–96) ба ҳайси монарх дар Оудонг таъин шуд, дар ҳоле ки Сиам музофотҳои Баттамбанг ва Сиемреапи Камбоҷаро ҳамроҳ кард.Хокимони махаллй дар зери хукмронии бевоситаи сиамхо ба вассал табдил ёфтанд.^[72]Сиам ва Ветнам нисбат ба муносибатҳои худ бо Камбоҷа муносибати куллан гуногун доштанд.Сиамҳо бо кхмерҳо як дин, мифология, адабиёт ва фарҳанги муштарак доштанд, ки бисёре аз анъанаҳои динӣ ва фарҳангиро қабул карданд.^[73] Подшоҳони Чакри Таиланд ба низоми чакраватини як ҳокими идеалии универсалӣ пайравӣ мекарданд, ки аз ҷиҳати ахлоқӣ ва хайрхоҳона бар тамоми тобеонаш ҳукмронӣ мекарданд.Ветнамиҳо рисолати тамаддуниро иҷро карданд, зеро онҳо мардуми кхмерро аз ҷиҳати фарҳангӣ паст меҳисобанд ва сарзаминҳои Кхмерро ҳамчун макони қонунии мустамлика аз ҷониби муҳоҷирон аз Ветнам медонистанд.^[74]Муборизаи нав дар байни Сиам ва Ветнам барои назорати Камбоҷа ва ҳавзаи Меконг дар ибтидои асри 19 боиси бартарии Ветнам бар подшоҳи вассалии Камбоҷа гардид.Кушиши мачбур кардани Камбоча барои кабул кардани урфу одатхои Вьетнам боиси чандин шуриш ба мукобили хукмронии Вьетнам гардид.Барҷастатаринаш аз соли 1840 то 1841 рӯй дод, ки дар саросари кишвар паҳн шуд.Территорияи дарьёи Меконг ба ихтилофи территориявии байни Камбоча ва Вьетнам табдил ёфт.Камбоҷа тадриҷан назоратро дар резишгоҳи Меконг аз даст дод.