Маълум аст, ки юнониёни рӯҳафтода ва хасташуда ба форсҳо баробар набуданд ва дар ҷанге, ки дар Эфсӯс рух дод, комилан мағлуб шуданд.Бисёре аз онҳо кушта шуданд, аз ҷумла генерали Эретриан Эуалсидес.Иониёне, ки аз ҷанг раҳо ёфта буданд, барои шаҳрҳои худ шуданд, дар ҳоле ки боқимондаи афинаҳо ва эретриҳо тавонистанд ба киштиҳои худ баргарданд ва ба Юнон баргаштанд.Афинаҳо ҳоло иттифоқи худро бо иониён қатъ карданд, зеро форсҳо исбот карда буданд, ки ҷуз тӯъмаи осоне, ки Аристагор тавсиф карда буд.Бо вуҷуди ин, иониён ба исёни худ содиқ монданд ва порсҳо ба назар намерасиданд, ки ғалабаи худро дар Эфсӯс пайгирӣ кунанд.Эҳтимол меравад, ки ин қувваҳои муваққатӣ барои муҳосира кардани ҳеҷ як аз шаҳрҳо муҷаҳҳаз набуданд.Сарфи назар аз шикаст дар Эфсӯс, исён воқеан боз ҳам паҳн шуд.Иониҳо ба Ҳеллеспонт ва Пропонтис одамон фиристоданд ва Византия ва дигар шаҳрҳои наздикро забт карданд.Онҳо инчунин Кариёнро барои ҳамроҳ шудан ба исён водор карданд.Гузашта аз ин, шоҳигариҳои Қибрис низ бо дидани густариши шӯриш, бе ягон иқомати беруна бар зидди ҳукмронии Форс шӯриш карданд.Ҳамин тариқ, ҷанги Эфсӯс ба шӯриш таъсири калон нарасонд.