Мафхуми хамрох кардани
Миср ба сифати мустамликаи Франция аз он вакте ки Франсуа Барон де Тотт дар соли 1777 барои муайян кардани имконпазирии он ба Левант миссияи махфй гирифт, мавриди мухокима карор гирифт.Маърузаи барон де Тотт мусоид буд, вале ягон чораи таъчилй дида нашуд.Бо вуҷуди ин, Миср як мавзӯи баҳси байни Таллейранд ва Наполеон гардид, ки дар мукотибаи онҳо дар давраи
маъракаи итолиёвии Наполеон идома ёфт.Дар аввали соли 1798 Бонапарт барои забт кардани Миср экспедитсияи ҳарбӣ пешниҳод кард.Дар мактубе, ки ба директория фиристода буд, вай таклиф кард, ки ин манфиатхои тичоратии Францияро хифз карда, ба тичорати Англия хучум мекунад ва дастрасии Англияро ба Хиндустон ва Хиндустони Шаркиро халалдор мекунад, зеро Миср дар роххои тичорати ба ин чойхо нагз чойгир буд.Бонапарт хостори таъсиси ҳузури фаронсавӣ дар Ховари Миёна буд ва орзуи ниҳоии иртибот бо иттифоқчии Фаронса Типу Султон, ҳокими Майсури Ҳиндустон.Азбаски Франция ба хучуми сар-сарона ба мукобили худи Британияи Кабир тайёр набуд, директория карор дод, ки бавосита дахолат карда, «бандари дугона»-ро, ки бахри Сурхро бо бахри Миёназамин мепайвандад, сохта, канали Суэцро пешакй мегардонад.Дар он вақт Миср аз соли 1517 як вилояти
усмонӣ буд, аммо ҳоло аз назорати мустақими усмонӣ берун буд ва дар бесарусомонӣ дар байни элитаи ҳокими
мамлюкҳо ихтилоф буд.Мувофики хабари 13 февраль Таллейранд: «Мо Мисрро ишгол карда, мустахкам намуда, кушунхои 15 хазорнафариро аз Суэц ба султонати Майсур мефиристем, то ки ба кушунхои Типу Султон хамрох шуда, англисхоро пеш кунанд».Директория дар моҳи март ба нақша розӣ шуд, гарчанде ки аз миқёс ва арзиши он ташвишовар буд.Онҳо диданд, ки ин Наполеони машҳур ва аз ҳад зиёд шӯҳратпарастро аз маркази қудрат дур мекунад, гарчанде ки ин ният муддати тӯлонӣ пинҳон буд.