Сарфи назар аз як қатор шикастҳои низомӣ, замони ҳукмронии Борис I бо рӯйдодҳои муҳиме буд, ки таърихи Булғористон ва Аврупоро ташаккул доданд.Бо насронии Булгория дар соли 864 бутпарасти (яъне тенгризм) бархам дода шуд.Дипломати моҳир Борис I аз низоъҳои байни Патриархати Константинопол ва Папа бомуваффақият истифода бурда, калисои автокефалии Булгорияро таъмин кард ва бо ҳамин ба нигарониҳои дворяниён дар бораи дахолати Византия ба корҳои дохилии Булғористон мубориза бурд.Вақте ки дар соли 885 шогирдони муқаддас Кирилл ва Мефодий аз Моравияи Бузург бадарға карда шуданд, Борис I ба онҳо паноҳ дод ва кӯмак кард, ки глаголитро наҷот дод ва баъдтар ба рушди хатти кириллӣ дар Преслав ва адабиёти славянӣ мусоидат кард.Пас аз он ки ӯ дар соли 889 аз тахт даст кашид, писари калонии ӯ ва вориси ӯ кӯшиш кард, ки дини қадимии бутпарастиро барқарор кунад, аммо аз ҷониби Борис I барканор карда шуд. Дар шӯрои Преслав, ки пас аз он ҳодиса ба вуқӯъ пайваст, рӯҳониёни Византия бо булғорҳо иваз карда шуданд ва забони юнонӣ бо забони юнонӣ иваз карда шуд. ки ҳоло бо номи славянии калисои қадим маълум аст.