Бо вуҷуди ҳама шикастҳои низомӣ ва офатҳои табиӣ, дипломатияи моҳиронаи Борис I ҳар гуна талафоти ҳудудиро пешгирӣ карда, мулкро бетағйир нигоҳ дошт.Дар ин вазъияти мураккаби байналхалқӣ насроният дар нимаи асри 9 ҳамчун дин ҷолиб гардид, зеро он барои барқарор кардани иттифоқҳои боэътимод ва робитаҳои дипломатӣ имкониятҳои беҳтар фароҳам овард.Бо назардошти ин ва инчунин омилҳои гуногуни дохилӣ, Борис I соли 864 ба дини насронӣ табдил ёфт ва унвони Княз (Шоҳзода)-ро гирифт.Борис I аз муборизаи байни папа дар Рим ва патриархати экуменики Константинопол истифода бурда, ба таври олиҷаноб манёвр кард, то истиқлолияти калисои навтаъсиси Булгорияро тасдиқ кунад.Барои санҷидани имкони дахолати Византия ба корҳои дохилии Булғористон , ӯ ба шогирдони бародарон Кирилл ва Мефодий сарпарастӣ кард, то адабиёт ба забони булгории қадим эҷод кунанд.Борис I ба мукобили насроникунонии Булгория берахмона мубориза бурда, дар соли 866 шуриши аъёну ашрофро торумор кард ва баъд аз кушиши баркарор намудани дини анъанавй писари худаш Владимирро (хукмронии 889—893) сарнагун кард.Соли 893 ӯ Шӯрои Преславиро даъват кард, ки дар он қарор қабул шуд, ки пойтахти Булғористон аз Плиска ба Преслав кӯчонида шавад, рӯҳониёни Византия аз кишвар бадарға карда шаванд ва ба ҷои онҳо рӯҳониёни булғорӣ иваз карда шаванд ва забони булгории кӯҳна иваз карда шавад. Юнон дар литургия.Булгория бояд дар асри 10 ба субот ва амнияти империяи Византия хавфи асосй табдил ёбад.