Юҳанно I Цимискес императори калони Византия аз 11 декабри соли 969 то 10 январи 976 буд. Генерали интуитивӣ ва муваффақ, ӯ дар давоми ҳукмронии кӯтоҳи худ империяро мустаҳкам ва марзҳои онро васеъ кард.Дере нагузашта шохоби Алеппо мувофики шартномаи Сафар таъмин карда шуд.Солхои 970—971 дар чанги зидди тачовузи Руси Киев ба Дунайи Поён дар мухорибаи Аркадиопол душманро аз Фракия пеш карда, аз кухи Гаемус гузашта, калъаи Доростолон (Силистра)-и Дунайро мухосира намуд. дар давоми шасту панч руз, ки дар он чо баъди чандин чангхои сахт князи бузурги Руссия Святослав I ро маглуб кард.Дар соли 972, Тзимискес ба муқобили империяи Аббосиён ва тобеони он, аз ҳамлаи Байнаннавории Боло оғоз кард.Маъракаи дуюм, соли 975, ба Сурия нигаронида шуда буд, ки дар он ҷо нерӯҳои ӯ Ҳумс, Баалбек, Димишқ, Тиберия, Носира, Қайсария, Сидӯн, Бейрут, Библос ва Триполиро гирифтанд, аммо онҳо Ерусалимро гирифта натавонистанд.