W 1226 roku Konrad I, książę mazowiecki w północno-wschodniej Polsce , zaapelował do Krzyżaków o obronę jego granic i podporządkowanie sobie pogańskich bałtyckich Prusów, pozwalając Krzyżakom na wykorzystanie ziemi chełmińskiej jako bazy do kampanii.Ponieważ był to czas powszechnego zapału krucjatowego w całej Europie Zachodniej, Hermann von Salza uważał Prusy za dobry poligon dla swoich rycerzy do wojen z muzułmanami w Zamorzu.Złotą bullą z Rimini cesarz Fryderyk II nadał Zakonowi specjalny przywilej cesarski na podbój i posiadanie Prus, w tym Ziemi Chełmińskiej, z nominalną władzą papieską.W 1235 r. Krzyżacy zasymilowali mniejszy Zakon Dobrzyński, założony wcześniej przez pierwszego biskupa pruskiego Chrystiana.