Sojusz francusko-osmański, znany również jako sojusz francusko-turecki, był sojuszem założonym w 1536 roku pomiędzy królem Francji Franciszkiem I a sułtanem Imperium Osmańskiego Sulejmanem I. Sojusz strategiczny, a czasem taktyczny był jednym z najważniejszych zagraniczne sojusze Francji i był szczególnie wpływowy podczas wojen włoskich.Sojusz wojskowy francusko-osmański osiągnął swój szczyt około 1553 roku za panowania Henryka II, króla Francji.Sojusz był wyjątkowy, jako pierwszy nieideologiczny sojusz pomiędzy państwem chrześcijańskim i muzułmańskim i wywołał skandal w świecie chrześcijańskim.Carl Jacob Burckhardt (1947) nazwał to „bluźnierczym zjednoczeniem lilii i półksiężyca”.Trwało to z przerwami przez ponad dwa i pół wieku, aż do kampanii napoleońskiej w osmańskim Egipcie w latach 1798–1801.