Trzecim generałem odpowiedzialnym za walkę z rebeliantami był Aleksy Branas, który z kolei zbuntował się i zwrócił się przeciwko Konstantynopolowi.Izaak pokonał go z pomocą drugiego szwagra, Konrada z Montferratu, ale te konflikty domowe odwróciły uwagę od rebeliantów i Izaak był w stanie wysłać nową armię dopiero we wrześniu 1187 r. Bizantyńczycy uzyskali kilka mniejszych zwycięstwa przed zimą, ale rebelianci, wspomagani przez Kumanów i stosujący swoją górską taktykę, nadal utrzymywali przewagę.Wiosną 1187 r. Izaak zaatakował twierdzę Łowecz, lecz po trzymiesięcznym oblężeniu nie udało mu się jej zdobyć.Ziemie pomiędzy Haemus Mons a Dunajem zostały teraz utracone dla Cesarstwa Bizantyjskiego, co doprowadziło do podpisania rozejmu, uznając w ten sposób de facto panowanie Asenów i Piotra na tym terytorium, co doprowadziło do powstania Drugiego Cesarstwa Bułgarskiego.Jedyną pociechą dla cesarza było trzymanie jako zakładników żony Asena i niejakiego Jana (przyszłego Kalojana z Bułgarii), brata dwóch nowych przywódców państwa bułgarskiego .