Genua i Piza stały się jedynymi państwami posiadającymi prawa handlowe na Morzu Czarnym.W tym samym stuleciu Republika podbiła wiele osad na Krymie, gdzie powstała genueńska kolonia Caffa.Sojusz z odrodzonym Cesarstwem Bizantyjskim zwiększył bogactwo i potęgę Genui, a jednocześnie zmniejszył handel Wenecji i Pizy.Cesarstwo Bizantyjskie przyznało Genui większość praw do wolnego handlu.W 1282 roku Piza próbowała przejąć kontrolę nad handlem i administracją Korsyki, po wezwaniu do poparcia przez sędziego Sinucello, który zbuntował się przeciwko Genui.W sierpniu 1282 r. Część floty genueńskiej zablokowała handel w Pizie w pobliżu rzeki Arno.W 1283 roku zarówno Genua, jak i Piza poczyniły przygotowania wojenne.Genua zbudowała 120 galer, z których 60 należało do Republiki, a pozostałe 60 było wynajmowanych osobom fizycznym.Zatrudniono ponad 15 000 najemników jako wioślarzy i żołnierzy.Flota pizańska unikała walki i próbowała wyczerpać flotę genueńską w 1283 r. 5 sierpnia 1284 r. W bitwie morskiej pod Melorią flota genueńska, składająca się z 93 statków dowodzonych przez Oberto Dorię i Benedetto I Zaccaria, pokonała flota pisańska , która składała się z 72 statków i była prowadzona przez Albertino Morosiniego i Ugolino della Gherardesca.Genua zdobyła 30 pisańskich statków i zatopiła siedem.Podczas bitwy zginęło około 8 000 Pizańczyków, ponad połowa żołnierzy Pizy, których było około 14 000.Klęska Pizy, która nigdy w pełni nie podniosła się jako konkurent morski, zaowocowała przejęciem przez Genuę kontroli nad handlem Korsyką.Sardyńskie miasto Sassari, które znajdowało się pod kontrolą Pizy, stało się gminą lub samozwańczą „wolną gminą”, kontrolowaną przez Genuę.Kontrola nad Sardynią nie przeszła jednak na stałe do Genui: aragońscy królowie Neapolu spierali się o kontrolę i zabezpieczyli ją dopiero w XV wieku.