Yotchiangrai został królem po śmierci swojego dziadka, króla Tilokkarata, w 1487 roku. Był wnukiem szanowanego króla Tilokkarata i objął tron ​​po trudnym dzieciństwie;jego ojciec został stracony z powodu podejrzeń o nielojalność.^[8] Podczas swego ośmioletniego panowania, ^[9] Yotchiangrai zbudował świątynię Wat Chedi Chet Yot, aby uczcić swojego dziadka.^[9] Jednak jego okres jako króla nie był spokojny, ponieważ borykał się z konfliktami z sąsiednimi królestwami, zwłaszcza Ayutthayą .W 1495 r., czy to z własnego wyboru, czy pod naciskiem innych, ustąpił ze stanowiska, ustępując miejsca swojemu 13-letniemu synowi.^[10]Jego panowanie, wraz z rządami jego dziadka i syna, uważane jest za „złoty wiek” królestwa Lan Na.^[11] Epoka ta charakteryzowała się gwałtownym wzrostem sztuki i nauki.Chiang Mai stało się ośrodkiem sztuki buddyjskiej, produkując unikalne posągi Buddy i projekty w miejscach takich jak Wai Pa Po, Wat Rampoeng i Wat Phuak Hong.^[12] Oprócz kamiennych posągów w tym okresie wytwarzano także figury Buddy z brązu.^[13] Ta wiedza o brązie została również wykorzystana przy tworzeniu kamiennych tablic, na których podkreślano darowizny królewskie i ważne ogłoszenia.^[14]