Birmańczycy pod wodzą króla Bayinnaunga podbili Chiang Mai, rozpoczynając 200-letnie panowanie Birmy nad Lan Na.Powstał konflikt o państwa Szanów, a ekspansjonistyczne ambicje Bayinnaunga doprowadziły do ​​inwazji na Lanna z północy.W 1558 r. Mekuti, władca Lan Na, poddał się Birmańczykom 2 kwietnia 1558 r. ^[17]Podczas wojny birmańsko- syjamskiej (1563–1564) Mekuti zbuntował się za namową Setthathiratha.Jednak w 1564 roku został schwytany przez siły birmańskie i przewieziony do Pegu, ówczesnej stolicy Birmy.Bayinnaung mianował Wisutthithewi, członkinię rodziny królewskiej Lan Na, na królową regnantkę Lan Na po śmierci Mekuti.Później, w 1579 roku, jeden z synów Bayinnaunga, Nawrahta Minsaw, ^[18] został wicekrólem Lan Na.Podczas gdy Lan Na cieszyła się pewną autonomią, Birmańczycy ściśle kontrolowali pracę i podatki.Po epoce Bayinnaunga jego imperium rozpadło się.Syjam zbuntował się pomyślnie (1584–1593), co doprowadziło do rozwiązania wasali Pegu w latach 1596–1597.Lan Na pod rządami Nawrahty Minsawa ogłosiła niepodległość w 1596 r. i na krótko stała się dopływem króla Syjamu Naresuana w 1602 r. Jednak władza Syjamu osłabła po śmierci Naresuana w 1605 r. i do 1614 r. przejęła nominalną kontrolę nad Lan Na.Kiedy Birmańczycy powrócili, Lan Na zwróciła się o pomoc do Lan Xang, a nie do Syjamu.^[19] Przez ponad sto lat po 1614 r. Lan Na rządzili wasali królowie pochodzenia birmańskiego, pomimo prób przejęcia kontroli przez Syjam w latach 1662–1664, które ostatecznie zakończyły się niepowodzeniem.