Zygmunt Luksemburski poślubił królową Marię Węgierską w 1385 roku i wkrótce potem został koronowany na króla Węgier.Walczył o przywrócenie i utrzymanie władzy na tronie.Maria zmarła w 1395 roku, pozostawiając Zygmunta jako jedynego władcę Węgier.W 1396 roku Zygmunt poprowadził krucjatę do Nikopolis, ale został ostatecznie pokonany przez Imperium Osmańskie .Następnie założył Zakon Smoka, aby walczyć z Turkami i zabezpieczyć trony Chorwacji, Niemiec i Czech.Zygmunt był jedną z sił napędowych Soboru w Konstancji (1414–1418), który zakończył schizmę papieską, ale który doprowadził także do wojen husyckich, które zdominowały późniejszy okres jego życia.W 1433 r. Zygmunt został koronowany na cesarza rzymskiego i rządził aż do swojej śmierci w 1437 r.Historyk Thomas Brady Jr. zauważa, że ​​Zygmunt „posiadał szeroką wizję i poczucie wielkości, niespotykane u niemieckiego monarchy od XIII wieku”.Zdawał sobie sprawę z konieczności jednoczesnego przeprowadzenia reform Cesarstwa i Kościoła.Jednak trudności zewnętrzne, własne błędy i wymarcie męskiej linii luksemburskiej sprawiły, że ta wizja stała się niespełniona.