Kumanowie najechali i splądrowali wschodnią część królestwa w 1091 roku. Najeźdźcy Kumanowie prowadzeni przez wodza Kapolcsa, wdarli się najpierw do Siedmiogrodu, następnie na terytorium pomiędzy Dunajem a Cisą.Kumanie próbowali opuścić Węgry ze swoim ogromnym łupem i jeńcami, ale król Władysław dotarł do nich i pokonał ich w pobliżu rzeki Temes.Władysław ofiarował ocalałym Kumanom chrześcijaństwo , większość z nich przyjęła, dlatego król osiedlił ich w Jászságu.Do obozu Kumanów dotarła wieść o przegranej bitwie, Kumanowie grozili królowi Władysławowi zemstą i żądali uwolnienia jeńców Kumanów.Król Władysław pomaszerował do granicy węgierskiej, aby zapobiec kolejnej inwazji.Obie armie starły się pod Sewerinem, armia węgierska odniosła zwycięstwo, król Władysław zabił Ákosa, wodza Kumanów.Makk argumentuje, że Bizantyńczycy namówili ich do ataku na Węgry, podczas gdy Iluminowana Kronika podaje, że Kumanów podburzyli „Rusini”.Kronika podaje, że w odwecie Władysław najechał sąsiednie księstwa ruskie, zmuszając „Rusinów” do proszenia „o miłosierdzie” i obiecania, „że będą mu wierni we wszystkim”.Kronika No Rusa dokumentuje akcję zbrojną Władysława.