Pod koniec 938 roku flotapołudniowych Han dowodzona przez Liu Hongcao spotkała się z flotą Ngô Quyền u bram rzeki Bạch Đằng.Flota południowych Han składała się z szybkich okrętów wojennych przewożących na każdym pięćdziesięciu ludziach – dwudziestu marynarzy, dwudziestu pięciu wojowników i dwóch kuszników.^[118] Ngô Quyền i jego oddział ustawili na dnie rzeki masywne pale zakończone żelaznymi ostrzami.^[119] Kiedy przypływ rzeki się podniósł, zaostrzone kołki pokryły się wodą.Gdy Południowy Han wpłynął do ujścia rzeki, Wietowie na mniejszych statkach zeszli na dół i nękali okręty wojenne Południowych Han, wabiąc je, aby podążały w górę rzeki.Kiedy spadł przypływ, siły Ngô Quyềna przeprowadziły kontratak i zepchnęły flotę wroga z powrotem do morza.Statki południowych Han zostały unieruchomione przez paliki.^[118] Połowa armii Han zginęła, zabita lub utonęła, łącznie z Liu Hongcao.^[119] Kiedy wieść o klęsce dotarła do Liu Yana na morzu, wycofał się on z powrotem do Kantonu.^[120] Wiosną 939 Ngô Quyền ogłosił się królem i wybrał miasto Co Loa na stolicę.^[121] Bitwa nad rzeką Bạch Đằng położyła kres Trzeciej Erze Północnej Dominacji (Chińczycy rządzili Wietnamem).^[122] Uznano to za punkt zwrotny w historii Wietnamu.^[118]