Królestwo Thonburi było głównym królestwem syjamskim, które istniało w Azji Południowo-Wschodniej od 1767 do 1782 roku, skupione wokół miasta Thonburi w Syjamie lub dzisiejszej Tajlandii.Królestwo zostało założone przez Taksina Wielkiego, który ponownie zjednoczył Syjam po upadku Królestwa Ayutthaya, w wyniku którego kraj podzielił się na pięć walczących państw regionalnych.Królestwo Thonburi nadzorowało szybkie zjednoczenie i ponowne ustanowienie Syjamu jako wybitnej potęgi militarnej w kontynentalnej Azji Południowo-Wschodniej, nadzorując ekspansję kraju do największego zasięgu terytorialnego aż do tego momentu w jego historii, włączając Lan Na, królestwa Laosu (Luang Phrabang, Wientian , Champasak) i Kambodża znajdująca się w syjamskiej strefie wpływów.^[54]W okresie Thonburi początek masowej imigracji chińskiej przypadł na Syjam.Dzięki dostępności chińskich pracowników kwitł handel, rolnictwo i rzemiosło.Jednak pierwsze chińskie bunty musiały zostać stłumione.Jednak później, na skutek stresu i wielu czynników, król Taksin rzekomo doznał załamania psychicznego.Po zamachu stanu, który odsunął Taksina od władzy, stabilność przywrócił generał Chao Phraya Chakri, który następnie założył Królestwo Rattanakosin , czwarte i obecne rządzące królestwo Tajlandii.