Tajskie miasta-państwa stopniowo uniezależniały się od osłabionego Imperium Khmerów .Sukhothai było pierwotnie centrum handlowym w Lavo – znajdującym się pod zwierzchnictwem Imperium Khmerów – kiedy ludność środkowej Tajlandii pod wodzą lokalnego przywódcy Pho Khun Bang Klang Hao zbuntowała się i uzyskała niepodległość.Bang Klang Hao przyjął królewskie imię Si Inthrathit i został pierwszym monarchą z dynastii Phra Ruang.Królestwo zostało scentralizowane i rozszerzone w największym stopniu za panowania Ram Khamhaenga Wielkiego (1279–1298), którego według niektórych historyków wprowadził do królestwa buddyzm therawady i początkowe pismo tajskie.Ram Khamhaeng nawiązał także stosunki z Yuan Chinami, dzięki którym królestwo rozwinęło techniki produkcji i eksportu ceramiki, takiej jak wyroby sangkhalok.Po panowaniu Ram Khamhaenga królestwo podupadło.W 1349 roku, za panowania Li Thai (Maha Thammaracha I), Sukhothai zostało najechane przez sąsiednie państwo Tajlandii, Królestwo Ayutthaya.Pozostało stanem dopływowym Ayutthaya aż do aneksji przez królestwo w 1438 roku, po śmierci Borommapana.Mimo to szlachta Sukhothai nadal wywierała wpływ na monarchię Ayutthaya przez stulecia później, poprzez dynastię Sukhothai.Sukhothai jest tradycyjnie znane w tajskiej historiografii jako „pierwsze królestwo Tajlandii”, ale obecny konsensus historyczny zgadza się, że historia narodu Tajów rozpoczęła się znacznie wcześniej.